Komentarz: Dlaczego amerykański sposób walki z epidemią stał się katastrofą praw człowieka?

Według NBC News, 4 maja liczba zgonów w Stanach Zjednoczonych z powodu zapalenia płuc wywołanego przez nowego koronawirusa przekroczyła 1 milion osób.

To oszałamiająca liczba. Oznacza to, że około 1 na 330 Amerykanów umarł z powodu epidemii nowego koronawirua. „Kiedyś nie wyobrażaliśmy sobie tak wielkiej straty” – ubolewały nad tym amerykańskie media.

Dlaczego Stany Zjednoczone, jedyne supermocarstwo na świecie, stały się „pierwszym krajem na świecie, który doznał porażki w walce z epidemią?". „Stawianie na pierwszym miejscu własnych interesów nad życiem ludzkim” i „hegemonii nad prawami człowieka” – to prawdopodobnie podstawowy powód, dla którego „amerykańska epidemia” przekształciła się w katastrofę praw człowieka.

Na początku wybuchu epidemii, ówczesna administracja USA poważnie upolityczniła naukową kwestię epidemiczną, wewnętrznie bagatelizowała rozprzestrzenianie się i skutki epidemii, a zewnętrznie stygmatyzowała inne kraje. Po dojściu do władzy obecnej amerykańskiej administracji, stworzono farsę polegającą na wykorzystywaniu agencji wywiadowczych do odnalezienia źródła pochodzenia wirusa. Te manipulacje polityczne służą interesom amerykańskich polityków, ale prowadzone są kosztem poświęcenia życia i zdrowia narodu amerykańskiego.

W tym samym czasie prowadzona „polityka weta”, spowodowała, że Stany Zjednoczone ominęły wiele krytycznych okresów w walce z epidemią, za które zapłacono ogromną cenę ludzkiego życia.

Z perspektywy konkretnych środków wdrażanych podczas walki z epidemią, Stany Zjednoczone przedwcześnie złagodziły środki zapobiegania epidemii w celu naprawy gospodarki rezygnując ze skutecznej kontroli epidemii, co doprowadziło do dalszego pogorszenia i tak już poważnej sytuacji epidemicznej.

Porażka Stanów Zjednoczonych w walce z epidemią całkowicie obnażyła hipokryzję, egoizm i bezczynność amerykańskich polityków, którzy tak często mówią o „prawach człowieka”.