„Efekt bumerangu” polityki gospodarczej USA

15 czerwca Fed podniósł stopy procentowe o 75 punktów bazowych, co jest największą jednorazową podwyżką stóp od 1994 roku. Powodem podwyżki stóp jest wyższy od oczekiwań, stały wzrost ceny w USA w maju tego roku. CPI osiągnął poziom 8,6%, najwyższy od 40 lat. Analityk Ryan Sweet ostrzegł, że próba podniesienia stóp procentowych przez Fed w celu ograniczenia inflacji osłabi wzrost gospodarczy. Bloomberg uważa, że „jeszcze kilka miesięcy temu wydawało się niemożliwe, aby amerykańska gospodarka popadła w recesję, ale teraz jest to prawie nieuniknione”.

Obecnie, gospodarka Stanów Zjednoczonych stoi przed dylematem podniesienia stóp procentowych, które osłabia gospodarkę i nie wystarczą, aby ograniczyć inflację. Analiza wskazuje, że dylemat ten jest ściśle związany z polityką handlową i monetarną USA w ostatnich latach. W 2018 r. Stany Zjednoczone wywołały spór handlowy z Chinami i nałożyły cła na eksportowane do USA chińskie produkty o wartości setek miliardów dolarów, dlatego każda amerykańska rodzina musiała zapłacić dodatkowo 2031 dolarów rocznie. W odpowiedzi na skutki epidemii rząd USA uruchomił zakrojoną na szeroką skalę politykę fiskalną i rozluźnił politykę monetarną, co doprowadziło do poważnej nierównowagi między podażą a popytem. Od wybuchu konfliktu między Rosją a Ukrainą sojusznicy nałożyli na Rosję liczne sankcje, poważnie zakłócając globalny łańcuch dostaw i łańcuch przemysłowy. Można powiedzieć, że gospodarka USA znalazła się w obecnej sytuacji i ponosi konsekwencje wprowadzenia własnych środków polityczne, co jest typowym „efektem bumerangu”.