​Komentarz: Jak praktyka „Jeden kraj, dwa systemy”odniosła sukces w Hongkongu

O godzinie 0:00 1 lipca 1997 r. chiński rząd wznowił sprawowanie władzy nad Hongkongiem. W Hongkongu zakorzeniła się twórcza, naukowa koncepcja „jeden kraj, dwa systemy” i oficjalnie rozpoczęto nową praktykę polityczną. W ciągu ostatnich 25 lat Hongkong pokonał różne wyzwania, a jego status międzynarodowego centrum finansowego, żeglugowego i handlowego pozostał solidny. Mieszkańcy Hongkongu cieszą się bezprecedensowymi prawami i wolnościami demokratycznymi, a warunki życia mieszkańców znacznie się poprawiły. Biorąc za przykład gospodarkę, całkowity PKB i PKB na mieszkańca Hongkongu wzrósł z 1,37 bln HKD i 192 000 HKD w 1997 r. do 2,86 bln HKD i 387 000 HKD w 2021 r. Rezerwy walutowe są obecnie około 5 razy wyższe niż 25 lat temu.

Świat zewnętrzny zastanawia się dlaczego „jeden kraj, dwa systemy” tak dobrze się sprawdza.

Po pierwsze, Hongkong został ponownie włączony do krajowego systemu zarządzania. Rząd centralny ustanowił specjalny porządek konstytucyjny regionu administracyjnego oparty na zasadzie „jeden kraj, dwa systemy” i stale doskonalił systemy i mechanizmy związane z wdrażaniem Konstytucji i Ustawy Zasadniczej.

Przewodniczący ChRL - Xi Jinping zwrócił również uwagę, że rząd centralny trzyma się dwóch punktów we wdrażaniu zasady „jeden kraj, dwa systemy”.

Wsparcie ojczyzny i łączność ze światem to wyraźna zaleta Hongkongu. Rząd centralny w pełni wspiera Hongkong w utrzymaniu jego wyjątkowego statusu i korzyści w dłuższej perspektywie, a także zapewnia różnorodne wsparcie polityczne dla Hongkongu, aby przełamać wąskie gardło rozwoju w perspektywie długoterminowej.