|
 |
| (GMT+08:00)
2004-10-11 15:57:48
|
 |
|
Klasztor Shaolin
CRI
Świątynia Shaolin została zbudowana w 377 r.n.e. (lub 495 r.n.e.) na górze Shaoshi - w prowincji Henan, na rozkaz cesarza Wei. Wybudował tą świątynie dla buddysty Ba Tuo (Szczęśliwy Budda). W tym czasie mnisi nie zajmowali się sztuką wojenną. W roku 527 w czasie panowania dynastii Liang, mnich o imieniu Da Mo (Bodhidarma), książę jednego z plemion indyjskich został zaproszony do Chin przez cesarza Liang, aby nauczał i wygłaszał kazania. Gdy cesarzowi nie spodobała się buddyjska filozofia Da Mo, ten udał się do klasztoru Shaolin. Podczas swojego tam pobytu napisał on dwa dzieła traktujące o Qigong "Yi Jin Jing" oraz "Xi Sui Jing".
 Da Mo zmarł w roku 539.Po śmierci Da Mo mnisi z klasztoru Shaolin używali treningu Yi Jin Jing i Xi Sui Jing aby wzmocnić się, zarówno fizycznie jak i duchowo. Stopniowo w klasztorze powstawały techniki wojenne, które pomagały mnichom w obronie własności klasztoru przed bandytami. Trening sztuki wojennej w tym czasie składał się z technik walki pięciu zwierząt a mianowicie: Żurawia, Węża, Smoka, Lamparta i Tygrysa - Pięć kształtów Pięści. Znaczy to, że styl Żurawia pochodzi z około VI wieku.
W Historycznych zapiskach klasztoru Shaolin jest wzmianka że w dynastii Song (960 - 1278 r.n.e.) mnich Shaolinu o imieniu Qiu Yue Chan Shi usystematyzował techniki Pięciu kształtów pięści i napisał książkę "Esencja Pięciu Kształtów Pięści". Qiu Yue Chan Shi zanim został mnichem nazywał się Bai Yu - Feng i pochodzi z małej wsi Taiyuan w prowincji Shanxi. Później przyłączył się on do Świątyni  Shaolin. Na początku panowania dynastii Qing (1644), był wysłany przez klasztor Shaolin do Tybetu mnich imieniem Xingling specjalizujący się w stylu Żurawia w celu studiowania tybetańskiego buddyzmu. Zanim umarł przekazał techniki stylu Żurawia, który stał się znany pod nazwą "La Ma" albo systemu "Północnego Białego Żurawia".
Przez kilkaset lat styl ten ewoluował w odizolowanym Tybecie, tak że wytworzył własne charakterystyczne techniki mocno różniące się od Południowego Białego Żurawia. Istnieje legenda, że styl Południowego Białego Żurawia został stworzony przez kobietę o imieniu Fang, Qi - Niang we wczesnym okresie Qing Kangxi (1662 - 1723). Zgodnie z książką "Dysertacja Pięści Białego Żurawia", żył w okresie Qing Kangxi stary mistrz sztuk walk o imieniu Fang, Zhen - Dong (również zwany Fang, Zhang - Guang) w Lishui z prowincji Zhejiang. Uczył on swej córki (Fang, Qi - Niang) sztuki walki.
 Prawdopodobnie był to styl oparty na technikach Żurawia pochodzącego z Shaolin. Fang, Qi - Niang codziennie chodziła nad rzekę podglądać żurawie jak polują, bawią się, skaczą, strzepują się, krzyczą, stoją, śpią, etc. Z tych obserwacji, połączyła ona podpatrzone ruchy żurawia ze stylem jaki już znała ucząc się od ojca i tak powstał styl Południowego Białego Żurawia. W "Kronice Yongchun: numer 24, Lokalne umiejętności" zapisano że styl Białego Żurawia został przekazany Zheng, Li przez Fang, Qi - Niang i od tego czasu zaczął się rozprzestrzeniać po południowo - wschodnich Chinach, w szczególności w Fuzhou, Yongchun, Fuqing, Changle i Putian w prowincji Fujian. Również dotarł do Tajwanu i południowo - wschodniej Azji.Po wielu latach rozprzestrzeniania i rozwoju wyodrębniły się znane obecnie cztery style Południowego Białego Żurawia.
|
|
|
