|
 |
| (GMT+08:00)
2004-11-08 17:59:49
|
 |
|
Wrażenia o Pekinie (II)
CRI
|
Miasto Pekin--stolica Chin
Na początku dwudziestego wieku Pekin przejściowo opanowały wojska powstańcze tzw. Bokserów, walczące przeciw feudalizmowi i imperializmowi. Wojska powstanie okupowały dzielnicę, gdzie mieściły się ambasady, co spowodowało wkroczenie korpusu interwencyjnego, a w efekcie doprowadziło do podpisania przez Chiny upokarzającego protokółu. Na jego mocy Chiny miały zezwolić na ochronę ambasad przez obce wojska, spłacić kontrybucję na rzecz obcych państw oraz zakazać działań przeciw cudzoziemcom.
Dnia 10.10.1911 Pekin został proklamowany stolicą Republiki Chin, a 12.02.1912 podpisany został edykt o abdykacji dynastii Qing. W maju 1914 roku doszło do masowych wystąpień zwanych ruchem 4 Maja skierowanych przeciwko nadanym przywilejom obcym mocarstwom. Wystąpienia te zapoczątkowały proces, który doprowadził do powstania Komunistycznej Partii Chin w roku 1921. W okresie Republiki Chin stolica przeniesiona została do Nanjing. W roku 1937 do Pekinu wkroczyły wojska japońskie i okupowały miasto do roku 1945, kiedy to wojska Kuomintangu zmusiły Japończyków do odwrotu. W roku 1949 władzę w mieście przejęła Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza, a 1.10.1949 na placu Niebiańskiego Spokoju Przewodniczący Mao Tse Tung w obecności pół miliona ludzi proklamował powstanie Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Pekinie.
Obecnie Pekin liczy około 12 mln mieszkańców, a powierzchnia miasta zajmuje 16,8 tysięcy km2. Jest głównym ośrodkiem administracji, przemysłu, nauki, kultury oraz skarbnica zabytków państwa Środka. 
W sercu miasta znajduje się jeden z największych placów świata plac Tienanmen - plac Niebiańskiego Spokoju. Od północy ogranicza plac Brama Niebiańskiego Spokoju, za którą rozpościera się Zakazane Miasto. Od XIV wieku, kiedy panowała dynastia Ming, a następnie dynastia Qing na placu otoczonym murem znajdowały się ustawione w kształcie litery T główne urzędy państwowe: ministerstwa ceremonii, wojny, finansów, sprawiedliwości, kadr, pracy, wywiadu, astronomii, meteorologii, siedziba dowództwa wojskowego,  urzędy do spraw rodziny cesarskiej, cenzury, szpital cesarski i Akademia Cesarska. Przez środek placu przebiegał zadaszony Korytarz Tysiąca Bu ( bu-jednostka miary ok. 1,5 m). Przez całe wieki wstęp na plac mieli tylko najwyżsi dostojnicy państwowi. Wszystkie te budynki zostały wyburzone do końca lat czterdziestych.
Obecnie w centrum placu wznosi się monumentalne mauzoleum Przewodniczącego Mao Zedonga wzniesione w 1976 roku po jego śmierci. Na pierwszym poziomie mauzoleum w sali żałobnej na czarnym katafalku w kryształowej trumnie wystawione są na widok publiczny zwłoki  Przewodniczącego. W sali południowej zobaczyć można statuę Przewodniczącego na tle gobelinu z panoramą Chin i społeczeństwem Państwa Środka.
Przed mauzoleum wznosi się Pomnik Bohaterów Ludowych, konstrukcja wykonana z bloków granitowych wysoka na 38 metrów. Dolna część tego monumentu ozdobiona jest 10 płaskorzeźbami przedstawiającymi najważniejsze wydarzenia z nowożytnej historii Chin.
|
|
|
