|
 |
| (GMT+08:00)
2004-11-11 17:22:24
|
 |
|
Chińskie miasto lodowe - Harbin
CRI
 Miasto Harbin leży nad rzeką Songhuajiang, w centrum północno-wschodniej Azji. Jest stolicą prowincji Heilongjiang. Jest największym miastem na północnym wschodzie Chin, oraz jednym z dziesięciu najbardziej fascynujących miast turystycznych Chin w czasie zimy.
W 1896 roku, Rosjanie wynegocjowali kontrakt na budowę linii kolejowej z Władywostoku do Harbinu i Dalianu. Rosyjskie wpływy zaznaczyły się w tym mieście na różne sposoby i trwały aż do końca II Wojny Światowej. Chińczycy i Rosjanie razem budowali to miasto. Z tego powodu, Harbin wygląda w pewnym sensie po europejsku. Jest tam dużo europejskich kościołów i budynków w stylu barokowym.
Zimą jest tu bardzo zimno. Temperatura spada nawet poniżej minus 30 stopni. Lód na rzece może mieć ponad metr grubości. Co roku przybywają tu rzeźbiarze z całego świata i razem tworzą rzeźby z lodu i śniegu, biorąc udział w harbińskim, Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Lodu i Śniegu. Podziwia się tu wspaniałe rzeźby zwierząt, roślin, budynków oraz postaci z legend. Przedstawiano takie dzieła jak, Wielki Mur, Piramidy a także zminiaturyzowane Zakazane Miasto. Nocą, kiedy rzeźby iluminowane są od wewnątrz kolorowymi światłami, cała okolica staje się podobna nieznanym, fantastycznym światom. To jest właśnie tzw. Wielki Świat z Lodu i Śniegu w Harbinie, największy kompleks budowli z lodu i śniegu na Ziemi. Prawdopodobnie widać go też z kosmosu!
 Harbin był również największym miastem Polonii w Chinach. Kiedy Rosjanie budowali tu linię kolejową, pracowali tu również polscy inżynierowie, robotnicy, dyplomaci, kupcy, żyły tu ich rodziny. Była w Harbinie ulica Polaków, polskie parafie katolickie i polskie szkoły. W latach 1917-1920, w samym Harbinie mieszkało około 10 tys. Polaków. W okresie międzywojennym, kiedy Harbin przestał się rozwijać gospodarczo, Polacy zaczęli wracać do kraju. W 1938 r. pozostało ich tam zaledwie 1,5 tys. Pozostali wrócili do Polski w kilku następnych latach bądź wyemigrowali do innych krajów. Ostatni Polak, Edward Stokalski z Harbinu, wrócił do Polski u schyłku lat 90-tych ubiegłego wieku i wkrótce potem zmarł w Polsce, w domu starców. Mówi się, że bardzo tęsknił za Harbinem, swoim miastem rodzinnym i tamtejszymi przyjaciółmi. 
Harbin jest również ośrodkiem politycznym, gospodarczym, kulturalnym i przemysłowym północno-wschoniej części Chin oraz ważnym, azjatycko-europejskim, węzłem komunikacyjnym. Ma też honorową nazwę, "perła na szyi łabędzia". Jest także znany z dorocznego, Letniego Międzynarodowego Festiwalu Muzyki i Międzynarodowych Targów Gospodarczo-handlowych.
|
|
|
