Informacja o naszej redakcjiInformacja o CRI
China Radio International
Wiadomości z Chin
Wiadomości z Zagranicy
Gospodarka
Kultura
Nauka i Technika
Sport
Ciekawostki
Nasze propozycje

Informacje o Chinach

Podróże po Chinach

Mniejszości

Przysłowia chińskie 

Sport

Chińska Kuchnia
(GMT+08:00) 2004-12-08 08:59:12    
Zabytkowe budynki w Pekinie (III)

CRI
Park Beihai, usytuowany w samym środku centrum Pekinu, był miejscem, którego urokiem delektowali się cesarze z dynastii, Liao, Jin, Yuan, Ming i Qing. Jest jednym z najbardziej znanych parków w całych Chianch.
W połowie Xi wieku Beihai znany był pod nazwą "Pałac Nefrytowej Wyspy". Rezydowali tu cesarze z dynastii Liao, gdy odwiedzali przedmieścia swojej ulicy, zwanej wówczas Yanjing. Za czasów dynastii Jin stworzono tu cesarską willę. Wówczas przyłączono do kopleksu Jezioro Północne i nefrytową wyspę, gdzie znajduje się obecnie Biała Dagoba. Powiada się, że kamienie z jeziora Taihu, które można odnaleźć na Nefrytowej wyspie zostały przywiezione przez władców z dynastii Jin, którzy zebrali je w ogrodach cesarskich dynastii Song w ich stolicy znanej dziś pod nazwą Kaifeng. Skolei te same kamienie, wcześniej zostały przywiezione do Kaifengu z Suzhou przez jednego z cesarzy z dynastii Song. Po tym, jak Kublai Khan zniszczył stolicę dynastii Jin, założył w pobliżu własną, zwaną Dadu z kompleksem Beihai w środku. Wtedy jezioro zmieniło też nazwę na Staw wspaniałej Substancji, a Nafrytowa wyspa została nazwana Wzgórzem Długowieczności. Pałac Księpyca wybudowany na wyspie przez Jinów, jako miejsce do ceremonialna i biuro, gdzie wydawano rządowe dekrety.

Za czasów dynastii Ming i Qing Beihai w dalszym ciągu był ogrodem cesarskim. Aby go uatrakcyjnić budowano w nim różne obiekty. Nefrytowa Wyspa zajmuje powierzchnię 66 tys. metrów kwadratowych. Zgodnie z radami swoich lamaistycznych doradców cesarz Shunzhi z dynastii Qing wybudował 35-metrową dagobę w kształcie cebuli na miejscu pałacu księżyca wybudowanego przez trzęsienie ziemi, ale został naprawiony.

Na wyspie znajduje się wiele skał o różnych kształtach, ale tak poukładanych, żeby tworzyć wiele jaskiń, w których zgodnie z daoistycznymi wierzeniami, mieszkaliby nieśmiertelni. Na szczycie wzgórza stoi budynek z przełomu tysiącleci, który był garderobą ówczesnej cesarzowej wdowy.

Na stokach wzgórza znajduje się m.in. Sala dobroczynna zbudowana z emliowanych cegieł, na których jest 100 wizerunków Buddy. W środku znajduje się posąg, który powinien być boginią miłosierdzia, ale z tego, co mi wiadomo przedstawia on jednego z najgorszych demonów hinduistycznych pokonanego przez Siwę. Demona tego uosabia kobieta o wielu ramionach utrwalona w miłonym akcie, którego jednak nie widać, bo figura od połowy w dół jest zakryta.

Na wzgórzu Dagoby znajduje się także świątynia Wiecznego Pokoju. Wybudowana w 1651 roku, jako dom dla Lamy Nou Buhana. Zwana też była świątynią Białej Dagoby. W jej obrębie znajduje się wiele Sali i mniejszych pagód. Na północno-zachodnim stoku wzgórza stoi ciekawy posąg wysoki na 3 m. nieśmiertelny z Brązu trzymający Naczynie do Zbierania Rosy, to chyba najdłuższa nazwa jakiejkolwiek statuły, ale przynajmniej wiadomo do czego służyła i z czego była wykonana. Według tradycji, cesarz z dynastii Han dowiedział się, że jeśli będze pił rosę zdbraną w naczynie z brązu, dożyje 800 lat. Cesarz tak się tym przjął, że kazał zrobić posąg i ustawić go za swoją stolicą?wówczas było t dzisiejsze Xian?. Późniejszy cesarz Qianlong, także pragnął długowieczności, więc wziął przykład ze swego poprzednika i zarządził postawienie takiego samego posągu na Nefrytowej wyspie. Schodząc ze wzgórza Białej Dagoby i przechodząc przez most Chodzenia po Górach, skierujemy się na północ, a dalej na zachód i w ten sposób zrobimy spacer dookoa całego jeziora.