W Chinach można dziś podziwiać nie tylko tysiące posągów buddyjskich w świątyniach i klasztorach, ale i we wspaniałych zespołach jaskiń wyciosanych w kamiennych zboczach. Najstarsze z nich zaczęły powstawać w 366 roku koło miasta Dunhuang na skraju pustyni Gobi, będącym ważnym ośrodkiem przy Jedwabnym Szlaku. W XIV wieku popadły w zapomnienie. Zachowało się w nich 2400 terakotowych posągów, 45 000 metrów kwadratowych wspaniałych malowideł ściennych, wiele naczyńi cennych dokumentów pisanych.

Kiedy Północna Dynastia Wei uczyniła swoją stolicą miasto Luoyang, zaczęła w odległości 14 km na południe od metropolii budować jaskinie Longmen, Bramy Smoków, najbogatsze w rzeźby świątynie skalne w Chinach.

Buddyjskie rzeźby można tu podziwiać nie tylko w tysiącu trzystu otwartych grotach, ale także na ich frontonach. Największa grota-świątynia usytuowana jest w kierunku otwartego terenu i pośrodku jej bocznego łuku znajduje się najwyższy, o wysokości ponad 17 metrów (17,4 m) posąg Buddy. W 672 roku wyrzeźbiono tu również. figury strażników i wojowników. Niebiańskistrażnik trzyma w prawej ręce pagodę, prawą zaś nogą rozdeptuje złego ducha. Posąg wojownika przedstawia obrońcę Buddy.

Świątynia Shaolin leży także w prowincji Hennan. W roku 527 w czasie panowania dynastii Liang, mnich o imieniu Da Mo (Bodhidarma), książę jednego z plemion indyjskich został zaproszony do Chin przez cesarza Liang, aby nauczał i wygłaszał kazania. Gdy cesarzowi nie spodobała się buddyjska filozofia Da Mo, ten udał się do klasztoru Shaolin. Podczas swojego tam pobytu napisał on dwa dzieła traktujące o Qigong "Yi Jin Jing" oraz "Xi Sui Jing".

Da Mo zmarł w roku 539. Po śmierci Da Mo mnisi z klasztoru Shaolin używali treningu Yi Jin Jing i Xi Sui Jing aby wzmocnić się, zarówno fizycznie jak i duchowo. Stopniowo w klasztorze powstawały techniki wojenne, które pomagały mnichom w obronie własności klasztoru przed bandytami. Trening sztuki wojennej w tym czasie składał się z technik walki pięciu zwierząt a mianowicie: Żurawia, Węża, Smoka, Lamparta i Tygrysa - Pięć kształtów Pięści. Znaczy to, że styl Żurawia pochodzi z około VI wieku. W Historycznych zapiskach klasztoru Shaolin jest wzmianka że w dynastii Song (960 - 1278 r.n.e.) mnich Shaolinu o imieniu Qiu Yue Chan Shi usystematyzował techniki Pięciu kształtów pięści i napisał książkę "Esencja Pięciu Kształtów Pięści". Qiu Yue Chan Shi zanim został mnichem nazywał się Bai Yu - Feng i pochodzi z małej wsi Taiyuan w prowincji Shanxi. Później przyłączył się on do Świątyni Shaolin.

Na początku panowania dynastii Qing (1644), był wysłany przez klasztor Shaolin do Tybetu mnich imieniem Xingling specjalizujący się w stylu Żurawia w celu studiowania tybetańskiego buddyzmu. Zanim umarł przekazał techniki stylu Żurawia, który stał się znany pod nazwą "La Ma" albo systemu "Północnego Białego Żurawia". Przez kilkaset lat styl ten ewoluował w odizolowanym Tybecie, tak że wytworzył własne charakterystyczne techniki mocno różniące się od Południowego Białego Żurawia.