Informacja o naszej redakcjiInformacja o CRI
China Radio International
Wiadomości z Chin
Wiadomości z Zagranicy
Gospodarka
Kultura
Nauka i Technika
Sport
Ciekawostki
Nasze propozycje

Informacje o Chinach

Podróże po Chinach

Mniejszości

Przysłowia chińskie 

Sport

Chińska Kuchnia
(GMT+08:00) 2004-12-28 20:16:07    
Pałac podziemny w Pekinie - Grobowcy Mingów

CRI
Po przeniesieniu stolicy do Pekinu, cesarz Zhu Li (Yongle) obrał tę kotlinę na teren budowy grobowców cesarskich. Pochowano tu cesarza Yongle oraz 12 następnych cesarzy tej dynastii. Cały więc ten teren nazywany jest obecnie pospolicie "13 grobowców Ming".

Grobowcy Mingów czyli Museum Ding Ling powstało na miejscu odkopanego w 1957 roku grobowca Zhu Yicun - cesarza dynastii Ming. Ding Ling to nazwa grobowca tegoż cesarza.

Dynastia Ming trwała 276 lat (1389-1644). Pierwszy cesarz Zhu Yuanzhang założył stolicę w Nanjingie. A w roku 1422, trzeci z kolei cesarz Zhu Ti przeniósł stolicę do Pekinu w celu lepszej obrony północnej granicy kraju i wzmocnienia panowania monarchii mingowskiej.

Grobowiec Ding Ling jest jednym z tych 13 grobowców, pochowany jest tu 13 z kolei cesarz ten dynastii Zhu Yu-cun, znany w historii jako Ming Szengtsung, a okres jego panowania określany do Wanli.

Zhu Yicun zasiadł na tronie w 1573 roku mając lat 11, a umarł w wieku 58 lat (1620). 48-letni okres jego panowania to okres przejścia monarchii Ming do osłabienia i upadku. Ciemne rządy, wysokie podatki, nieskończone roboty obowiązkowe na rzecz dworu, pełne zbytku życie dworskie i skrajna nędza ludu - oto co jest charakterystyczne dla tego okresu.

Tradycyjnym zwyczajem feudalnych rządów było budować za życia wspaniałe grobowce przeznaczając ogromną sumę pieniędzy i materiałów zgromadzonych drogą okrutnego wyzysku i zmuszając mnóstwo ludzi pracy do niewolniczych robot budowlanych. Cesarz Zhu Yicun nie był wyjątkiem. Kiedy był jeszcze młodym chłopcem, to już w asyście wielkich dygnitarzy kilkakrotnie udał się osobiści do tej kotliny, by zbadać i wybrać odpowiedni teren swego wiecznego spoczynku. Budowę jego grobowca rozpoczęto w 23 roku jego życia i trwała 6 lat. Codziennie pracowało na planu budowy nie mniej niż 60-70 tys. ludzi. Wydatki na budowę tego podziemnego pałacu były dwa razy większe niż całoroczne dochody rządu. Po zakończeniu budowy, zamaskowano ten pałac ziemią i ponownie odkopano w 33 lat później, kiedy umarł cesarz. Pochowano w tym grobowcu cesarza i jego obie żony.

Pałac podziemny zbudowany przede wszystkim z różnego rodzaju kamieni ciosowych przywiezionych z kamieniołomów w prowincji Hebei i Henan leżących w odległości 500 - 600 km. od Pekinu. Cegły natomiast wypalono w specjalnie zbudowanych cegielniach w powiecie Lingtsing prowincji Shandong. Materiały na budowę części nadziemnskiej to najlepsze gatunki wielkich drzew budowlanych przywiezionych z dalekich prowincji południowo-zachodnich. Rokrocznie dziesiątki tysięcy chłopów zesłano do dżungli dziewicznych na rąbanie i wywóz drzew w najcięższych warunkach. Żałosne powiedzenie, które rozpowszechniało się wśród ludu syczuańskiego, głosiło: Do dżungli weszło tysiąc, a wyszło żywych pięciuset. iluż ludzi trudziło się przy wydobywaniu i wytwarzaniu tych kamieni, cegieł, drzew i innych materiałów na budowę tego grobowca? ileż drwi, portu, ofiar kosztował transport jednego kamienia i jednego pnia drzewa.