|
 |
| (GMT+08:00)
2005-06-02 16:17:17
|
 |
|
Autor "Chłopów
CRI
Wprowadzenie
Awans społeczny i kulturalny autora "Chłopów" był niesłychany. Autor urodzony we wsi Kobiete Wielkie, po 57 latach burzliwego życia został w 1924 roku laureatem literackiej Nagrody Nobla. Był wyjątkiem w epoce, którą zdominowała liryka, odwrócenie się od świata zewnętrznego i poszukiwanie tematów w tajemnicach ludzkiej psychiki. Reymont natomiast był twórcą dążącym do wiernego odtworzenia rzeczywistości poznawanej za pomocą zmysłów. Bohaterów swoich utworów budował w oparciu o własne doświadczenia, przeżycia i obserwacje.
Praca nad dziełem rozpoczęła się dość prozaicznie, Reymont podpisał w 1897 r. umowę z redakcją "Tygodnika Ilustrowanego", zobowiązując się napisać tetralogię pt. "Chłopi". Jednak kłopoty zdrowotne, a później wypadek kolejowy spowodowały, że pisanie powieści rozciągnęło się na lat dziesięć. Druk rozpoczęto w 3 numerze "Tygodnika" w 1902 r. Prenumeratorzy pisma wkrótce otrzymali wydanie książkowe pierwszego tomu "Jesień". Dwa lata później, tj. w roku 1904, wyszła pełna edycja dwu pierwszych tomów, "Jesień" i "Zima". Trzeci tom, "Wiosna", pojawił się w druku dopiero w 1906 r., a ostatni, "Lato", w trzy lata później.
W mojej pracy chcę poprzedstawić ten wybitny polski utwór. Praca składa się z 4 rozdziałów:
- rozdział 1. "Chłopi" jako epopeja
- rozdział 2. Jednostka, a zbiorowość w "Chłopach"
- rozdział 3. Ziemia to wszystko -- Społeczeństwo i życie wiejskie w "Chłopach"
- rozdział 4. Artyzm w "Chłopach"
Pragnę w niej omówić wartość litaracka i bochaterów utworu, społeczeństwo i życie wiejskie ukazane w utworze, oraz artyzm w powieści.
Powieść pt. "Chłopi" Władysława Reymonta to epopeja, gdyż są tu spełnione wszystkie cechy tego gatunku literackiego. Jest to obszerny utwór powieściowy przedstawiający realistyczny obraz społeczeństwa chłopskiego w przełomowych momentach historycznych (rusyfikacja, wspomnienia o powstaniu styczniowym) i społecznych (rodzi się świadomość klasowa chłopów). Na to wskazuje obszerny obraz wsi, dynamiczny i statyczny charakter życia wiejskiego. Bogactwo szczegółów dotyczących pracy, zabaw, obrzędów, obowiązujących konwenansów, poczucia estetycznego ludu. Przedstawione rozwarstwienie wsi i konflikty są ukazane w perspektywie historycznej, co ma wartość dla realizmu powieści. Szeroki rozmach epicki wskazuje na epopeję życia wsi.
O postawie epickiej decydują trzy czynniki:
- możliwie najpełniejsza znajomość przedstawionego środowiska;
- zdolność całościowego jego ujęcia (zarówno gdy chodzi o czynniki wiążące i zespalające owe środowisko, jak i o znamienne dlań wewnętrzne sprzeczności i konflikty);
- jak najdalej posunięta rzeczywistość i bezstronność przedstawienia artyst- ycznego, co wymaga rezygnacji z wszelkiego dydaktyzmu oraz z autorskich komentarzy i refleksji nie zbieżnych z systemem wartości wyznaczonym przez pogląd na świat bohaterów utworu.
|
|
|
