|
 |
| (GMT+08:00)
2005-06-13 15:55:53
|
 |
|
Bębnijcie! Bo i bogi słuchają!
CRI
 W wioskach narodowości Wa, częto można usłyszeć dźwięk bębna, który rozlega się w trakcie uroczystości upamiętniających przodków obchodzonych przez grupę etniczną Wa. Mniejszość etniczna Wa zamieszkuje górzyste tereny położone na południowo-zachodniej granicy Chin i cechują się nieprzeciętną odwagą. Drewniany bęben jest to totem symbolizujący przodków i zajmujący w ich wierzeniach niezwykle ważne miejsce.
Przedstawiciele mniejszośc Wa nazywają sobie Awa. Już od starożytności zamieszkują oni górskie rejony przy granicy chińsko-wietnamskiej w chińskiej prowincji Yunnan, liczba przedstawicieli tej grupy etnicznej wynosi obecnie ponad 300 tys. osób. Mężczyźni mają zwykle kręcone włosy, kobiety zaś zapuszczają długie włosy, a na głowach noszą srebrne ozdoby. Mają ciemną skórę, świadczącą o ich dobrej kondycji fizycznej. Wyznają  starożytną religię mówiącą o powszechnym duchu świata, czyli o tym, iż wszystko na ziemi, fauna i flora, ma duszę, a na święcie żyją bogowie. Aby pozyskać sobie tych bogów i ochronę z ich strony, ludność Wa często organizuje uroczystości, w trakcie których składa hołd bóstwom. W trakcie takich uroczystości nie może zabraknąć właśnie drewnianego bębna.
W każdej wiosce Wa buduje się z drewna, bambusa i trawy małe pawilony, zwane ?budynkami drewnianego bębna", w których to ludność Wa przechowuje ich święty instrument. Są to również budowle o znaczeniu symbolicznym ?  ludność Wa uznają go za miejsce święte, o znaczeniu podobnym do tego, jakie mają świątynie dla wyznawców innych religii.
Bęben, w który uderzają przedstawiciele grupy Wa, wydaje dwa odmienne dźwięki, czysty i niski. Przy ich akompaniamencie, mężczyzny i kobiety śpiewają tradycyjne pieśni i wykonują żywiołowe tańce, wyrażając swoje uczucia w nieskrępowany sposób. Chłopak z grupy Wa, Sai Nuo tłumaczy:
"Drewniany bęben jest dla przedstawicieli ludności Wa świętym instrumentem. Wydaje on dwa różniące się od siebie dźwięki. Niski symbolizuje walecznych i uczciwych mężczyzn, a czysty ? kobiety, które doskonale opanowały umiejętności śpiewu i tańca."
Niezwykłe znaczenie drewnianego bębna w tej kulturze powoduje, że jego konstrukcja  staje się najbardziej doniosłym i aktrakcyjnym wydarzeniem w wiosce. Każdego roku, w chwili, gdy powstaje nowy bęben, przedstawiciele grupy Wa najpierw udają się do lasu, gdzie wybierają najtwardsze drzewo, które piłują po kolei wszyscy mieszkańcy wioski pod przewodnictwem szamanki. Po czym śpiewając i tańcząc przynoszą do wioski potrzebne materiały i dopiero wtedy rozpoczynają proces wyrobu instrumentu.
|
|
|
