Kompleks budowli „Tiandi Zhizhong" w Dengfeng zachwyca różnorodnością architektoniczną, długą historią i bogatym oraz trwałym historycznym wpływem. Jest swego rodzaju wspaniałym przykładem klasycznej chińskiej architektury o różnych przeznaczeniach i w idealny sposób wyraża swoisty pogląd na świat oraz estetyczne wymagania Chińczyków w dawnych czasach.
W skład kompleksu Dengfeng, który znajduje się na liście dziedzictwa kulturowego UNESCO wchodzi 11 zabytków, są nimi: trzy wieże wartownicze - Taishi, Shaoshi i Qimu, obserwatorium astronomiczne, pagoda w Świątyni Songyue, świątynia Zhongyue, Akademia Songyue, świątynia Huishan, klasztor Shaolin, „las pagód" oraz pustelnia Chuzu.
Wieża pomiarowa im. Zhougong i obserwatorium astronomiczne są najstarszymi w Chinach budowlami astronomicznymi. Wieża wzniesiona została w okolicy 1037 r.p.n.e., obserwatorium zaś w latach 1276-1269. To tutaj w 1281 roku słynny chiński astronom Guo Shoujing (1231-1316) z Dynastii Yuan (1271-1368 r.n.e.) opracował najbardziej wówczas precyzyjny kalendarz o nazwie „Shoushili". Różnił się on od kalendarza gregoriańskiego tylko o 26 sekund, ale powstał około 300 lat od niego wcześniej. Obie te budowle są dowodem inteligencji i umiejętności Chińczyków.
Wzniesiona w latach 520-525 roku Wieża Songyue jest najstarszą w Chinach tego typu budowlą, pokazującą połączenie stylu architektonicznego chińskiego ze środkowo-zachodnio-azjatyckim, co zagwarantowało jej niezastępioną pozycję w światowej historii architektonicznej.
Kolejną atrakcją jest klasztor Shaolin, którego budowa rozpoczęła się w 495 r.n.e. W jego murach narodziła się chińska sztuka walki Wushu a sam klasztor stał się najpopularniejszą wizytówką Chin na świecie. Na terenie świątyni znajduje się około 30 budowli, a tutejsze malarstwo ścienne i nagrobki stały się bezcennym archiwum wymiany kulturalnej Chin z zagranicą.
W tzw. „lasie pagód" znajduje się ponad 240 pagód i jest ona najliczniejszym tego typu kompleksem budowlanym (zyskał on nazwę „chińskie muzeum sztuki starożytnych pagód").
Pustelnia Chuzu o bardzo rzadko spotykanej strukturze cegielno-drewnianej powstała za panowania Dynastii Song (960-1279r.n.e.).
Świątynię Huishan wzniesiono z kolei za panowania cesarza Xiaowen z czasów Beiwei (471-499 r.n.e.). Na jej terenie znajduje się 9 budowli z różnych późniejszych dynastii, m.in. Yuan, Ming i Qing.
Pracę budowlane w Akademii Songyang rozpoczęto w roku 484. W dynastii Song (960-1279 r.n.e.) stała się ona jedną z czterech najsławniejszych akademii w kraju, wnosząć niebagatelne zasługi w badania nad dawnymi akademiami oraz kulturą konfucjańską.
Trzy budowle wartownicze - Taishi, Shaoshi i Qimu powstały zaś w latach 118-123 i są najstarszymi w Chinach tego typu budowlami.
Świątynia Zhongyue została zbudowana nie później niż w latach 156-87 r.p.n.e. Jest największym i najlepiej chronionym kompleksem taoistycznych budowli w Chinach.
Historyczny kompleks, którego budowa trwała od kilku dynastii w najprostszy sposób zarysował ponad dwutysiącletnią historię architektoniczną Chin. Ma on wysoką wartość historyczną, artystyczną i naukową.