Wiemy na pewno , że to Chińczycy wymyślili pusre miejsce na zero. Przypuszczalnie obecny symbol "0" również pojawił się w Chinach, ale dowody na to są mniej oczywiste. Zostawianie pustego miejsca na chińskiej tabiczce do liczenia, oznaczającego zero, sięga co najmniej IV wieku p.n.e. Było to zupełnie proste. Na przykład liczbę 405 "zapisywano": "cztery - puste miejsce - pięć" lub "cztery setki, brak dziesiątek, pięć jedności".
Na Zachodzie istnieje tradycyjny pogląd, że symbol "0" na oznaczenie zera został wynaleziony w Indiach w Ixwieju n.e. i że można go zobaczyć na inskrypcji w Gwaliorze, pochodzącej z roku 870. Jednakże wiadomo obecnie, że dowody istnienia symbolu zera sięgają czasów wcześniejszych. Można go zobaczyć na inskrypcjach w Kambodży i na Sumatrze (obie z roku 683 n.e.) oraz na wyspie Bangka u wybrzeży Sumatry (z rijy 686 n.e.). Zdaniem ekspertów, inskrypcje poprzedzające użycie zera w Indiach świadczą o tym, że zero przybyło do Indii z Chin za pośrednictwem ówczesnych państw Półwyspu Indochińskiego.
Wydaje się, że przez wiele stuleci Chińczycy nie czuli potrzeby znalezienia właściwego symbolu dla zera. Na tabliczce do liczenia wolne miejsce w zupełności wystarczało. Niezamieszczanie obliczeń w traktatach matematycznych leżało w chińskiej tradycji. Przedstawiano jedynie problemu i ich rozwiązania, z niewielkim lub żadnum zaznaczeniem zastosowanych metod; taj wuęc pczątkowo potrzeba taka istniała jedynie przt bieżącym zapisywaniu liczb i wtedy zostawiano po prostu puste miejsce. Kiedy okazało się to niewystarczające, symbol zera powstał prawdopodobnie z kółka rysowaneho wokół wolnego miejsca.
Nie uznaje się tu absoluenego pierwszeństwa Chin, gdyżpierwsze drukowane wyobważenie zera pochodzi z roku 1247. Istnieją jednak mocne podstawy, aby wierzy, że używano go przynajmniej 100 lat wcześniej. Nikt nie wie i prawdipodobnie nigdy się nie dowie, gdzie lub kiedy po raz pierwszy użyto obecnego symbolu zera.
