De Yi Wang Xing. De Yi to wyraz chiński, który oznacza wielką radość, a Wang Xing znaczy po polsku nieład. Powiedzenie to oznacza nieład lub oszołomienie podczas wielkiej radości.

Powiedzenie mówi tak:

Powiedzenie to pochodzi z czasów Walczących Królestw. W czasie przełomowym państw Wei i Jin żył znany poeta Ruan Ji, który nie był zadowolony z władz dynastii Jin. Jednak tego nie ośmielił się otwacie powiedzieć. Więc swoje niezadowolenie i oburzenie zatapiał on w alkoholu i pisaniu poezji. Bardzo słynne było jego 82 wierszy pt. Tęsknota, w których wyraził aluzyjnie swoje zaniepokojenie bezpieczeństwem państwa.

Miał on przyjaciela Ji Kang znanego pisarza w owym czasie, który był również nie zadowolony z władzy. Jednak Ruan Ji nie lubił brata Ji Kanga--Ji Xi.

Jak podano, że Ruan Ji patrzył na ludzi oczami czarnymi lub białymi. Kiedy Ruan Ji zobaczył przyjaciela, to patrzył normalnie, czyli czarnymi oczami. Kiedy widział człowieka niezadowolonego, to patrzył na niego z oczami białymi. W artykule życiorys Ruan Ji w księdze Państwa Jin zanotowano, że kiedy umarła matka Ruan Ji, Ji Xi przyszedł by złożyć kondolencję, Ruan Ji patrzył na niego białymi oczami. Kiedy jego brat Ji Kang przybył by również złożyć wyrazy współczucia, to Ruan Ji patrzył już na niego z oczami czarnymi.

Oprócz Ji Kang Ruan Ji miał jeszcze innych 5 przyjaciół, którzy mieli wspólne zainteresowania i marzenia. Często spotykali się w lesie bambusowym, by razem pić alkochol, pisać wiersze, grać na instrumentach. Kiedy byli weseli, to śmiali się głośno, kiedy byli smutni, to płakali. Ludzie nazwali ich: siedmioma uczonymi w bambusowym lesie. Wśród tych 7 osób Ruan Ji był najbardziej bezwładny. W rozdziale: życiorys Ruan Ji w księdze Jin napisano, że po wypiciu alkoholu Ruan Ji lubił głośno śpiewać i grać na instrumentach, kiedy był bardzo radosny, zaczynał być oszołomiony.

Z tego ostatniego zdania pochodzi właśnie powiedzenie De Yi Wang Xing, czyli kiedy człowiek jest bardzo radosny, staje się oszołomiony.
Obecnie powiedzenie to cytowane wtedy, kiedy człowiek jest bardzo zadowolony z awansu, lub nagrody, i tak to przeżywa, że zachowuje się jakby był oszołomiony.

这个成语出自《晋书·阮籍传》。

三国时期，魏国有一位文学家、思想家名叫阮籍，陈留尉氏（今河南尉氏）人，曾任步兵校尉，被称为阮步兵。他与嵇（jī）康齐名，是"竹林七贤"之一。在哲学上，他崇信老庄思想，认为"天地生于自然，万物生于天地"，他为人豪放，不拘小节，蔑视礼教。他不满当时的统治者，但又不敢直接表示自己的态度，于是就把抑郁和愤慨寄托在饮酒、作诗上。他写的八十多首《咏怀诗》很有名，表达了他忧国和避世的思想感情。

阮籍和嵇康、山涛、向秀、刘伶、王戎志同道合，意气相投，再加上他侄子阮咸共七人，经常在一片竹林里游玩，作诗、弹琴、狂饮之后，有时放声大笑，有时失声痛哭，无拘无束，放浪形骸，被称为"竹林七贤"。七人之中，阮籍狂荡无羁最为突出。他能诗善文，有时在家读书，数月闭门不出；有时出外游山玩水，十天半月不回家。当他快乐时，就发疯似狂，忘乎所以，甚至连他自己是什么样子都不知道了。所以《晋书·阮籍传》中写道："当其得意，忽忘形骸，时人谓之痴。"
 
后来人们就把"当其得意，忽忘形骸"简化为"得意忘形"这个成语，比喻欢乐得失去理智，或高兴得失去常态。