Od czasu chińsko-amerykańskiego konfliktu handlowego chińskie przedsiębiorstwa zbożowe przeniosły swoje zamówienia skutecznie dywersyfikując ryzyko rynkowe spowodowane ograniczeniem importu soi z USA. Długofalowe działania dają ogromne możliwości dla zasobów ziemi uprawnej w Ameryce Południowej i nad Morzem Czarnym, a różnica w podaży amerykańskiej soi może zostać rozwiązana poprzez zróżnicowane kanały.
Chiny są największym na świecie importerem soi - roczna wartość stanowi około 60% całości globalnej. 60% soi produkowanych w USA jest eksportowanych do Chin, co oznacza sześciokrotnie większą wartość niż do Unii Europejskiej.
Po tym, jak Stany Zjednoczone sprowokowały wojnę handlową, Chiny wprowadziły na amerykańską soję 25% taryfę importową. Koszt importu soi z USA wzrósł od 700 do 800 juanów za tonę, czyli o około 300 juanów więcej niż w przypadku brazylijskiej soi. Amerykańska soja straciła przewagę konkurencyjną na rynku chińskim.
Od trzeciego kwartału do końca października 2018 roku wszystkie zamówienia dotyczące zakupu soi przez chińskie firmy, w tym przez piąte największe przedsiębiorstwo zbożowe na świecie – COFCO, zostały złożone w Ameryce Półudniowej.
Asinograin - największa chińska grupa rezerw produktów rolnych także aktywnie dostosowuje źródła zakupów soi. W ostatnich miesiącach nie zamówiła zboża z USA, lecz 2,5 miliona ton soi zostanie sprowadzonych z Brazylii, Argentyny, Urugwaju i Kanady, a ponad 90% zostało zakupionych z Ameryki Półudniowej.
Analitycy są zdania, jeśli chińsko-amerykańskie spory handlowe będą trwały, chińskie zakupy soi w Ameryce Południowej oraz krajach "Pasa i Szlaku" mogą dalej rosnąć, a uzależnienie od soi ze Stanów Zjednoczonych może zostać dodatkowo zmniejszone. Ameryka Południowa, jak na przykład Brazylia, Argentyna i Urugwaj, jest główną siłą dla przyszłej produkcji soi. Rosja, Ukraina, Kazachstan i inne kraje "Pasa i Szlaku" mają wystarczające zasoby ziemi i duży potencjał produkcyjny i eksportowy. Na przykład wzrost eksportu soi w Rosji w ciągu ostatnich trzech lat wyniósł ponad 150%.
Zakup soi z krajów poza Stanami Zjednoczonymi może zaspokoić potrzeby biznesowe. Nie będzie przypadków, gdy fabryki są zamykane, brakuje dostaw, a ceny znacznie wzrosną. Dzięki zróżnicowanym kanałom można całkowicie rozwiązać lukę w zapasach soi ze Stanów Zjednoczonych. Dywersyfikacja krajów importujących zapewnia zdrowszą i długotrwałą podaż produktów rolnych oraz żywności w Chinach, a jednocześnie daje historyczną szansę innym krajom.
