Przyjaźń i Porozumienie

Polski słuchacz i pracownicy redakcji w 1991 r.


Szef redakcji polskiej Yin Xiangfeng i polski słuchacz w 2013 r.

Tworzenie polskiej redakcji CRI, które miało miejsce 50 lat temu, to także budowa grupy wiernych słuchaczy. Dziennikarze pracujący w Pekinie zastanawiali się: czy ktoś nas słucha? W miarę głębszego rozwoju reform i otwarcia Chin oraz wymiany zagranicznej relacja między Chinami i Polską zacieśniała się, a liczba listów przychodzących do redakcji stopniowo wzrastała. Gu Shuhui, która zajmowała się sprawami słuchaczy, powiedziała, że przychodzące listy udowodniły, że cel postawiony przed redakcją został zrealizowany:

"Wówczas Polacy bardzo entuzjastycznie odnosili się do Chin. Niektórzy nawet zrobili anteny w swoich domach aby móc lepiej słuchać naszego radia. Wielu pierwszych naszych słuchaczy to uczniowie polskich szkół podstawowych. Ich listy nie były długie, często pisali: „kocham Chiny, proszę o prezent". Oczywiście odpowiadaliśmy im, wysyłając upominki. Kiedy otrzymywali od nas listy, chwalili się nimi w szkole."

Jarosław Jędrzejczyk z pracownikami redakcji w 2006 r.

Jednym ze słuchaczy, którzy słuchają polskiej audycji od lat 70. jest Jarosław Jędrzejczak. Po raz pierwszy miał okazję usłyszeć program będąc nastolatkiem, o czym wspomina:

"CRI słucham już od 45 lat, zacząłem jeszcze wtedy, kiedy to radio nosiło nazwę Radio Pekin. Wtedy byłem jeszcze uczniem. Bardzo lubiłem audycje, które pokazywały inny świat, czyli Chiny. Miałem swoje ulubione programy, jeden z nich nosił tytuł „Dla przyjaźni i porozumienia", który pokazywał stosunki polsko-chińskie. Poza tym lubiłem też inną audycję „Skrzynka listów", która była nadawana przez wiele lat, gdzie chińscy dziennikarze odpowiadali na listy słuchaczy. Poza tym programy udzielały szeregu informacji o Chinach, które dla nas nie były dostępne."

Jędrzejczak wygrał specjalną nagrodę w konkursie CRI dla słuchaczy w 2006 roku i został zaproszony do odwiedzenia Chin. W tym samym roku, po powrocie do Polski, zorganizował pierwszy zagraniczny klub słuchaczy redakcji polskiej.

Polski ekspert redakcji polskiej Adam Kaliński z spikerką Zhang Tingting w 2009 r.

Programy radiowe i treści umieszczane na stronie internetowej były nierozłącznie związane z pracą wielu Polaków, którzy od połowy lat 80. pełnili funkcje ekspertów. Dzięki nim praca Chińczyków w redakcji była łatwiejsza.

Marta Zabłocka, ekspertka pracująca od początku 2018 roku w redakcji, powiedziała, że jej praca w CRI to nie tylko pomaganie chińskim kolegom i koleżankom w korekcie tłumaczonych tekstów, ale także w tworzeniu treści bardziej zrozumiałych dla polskich odbiorców.

„W redakcji pracują Chińczycy mówiący bardzo dobrze po polsku, to ludzie inteligentni, wrażliwi, cierpliwi. Chińscy dziennikarze tłumaczą wiadomości z Xinhua oraz CRI, które pierwotnie są przeznaczone dla chińskiego czytelnika. To sprawia, że nie są one czytelne dla odbiorców z Polski. Bardzo często zadaję koleżankom i kolegom pytanie o kontekst, którego nie ma w depeszy. Kiedy dopiszemy choćby jedno zdanie wyjaśniające, sprawia to, że wiadomość jest bardziej jasna. Każda depesza przetłumaczona przez redakcję przybliża Chiny Polakom."

Według Zabłockiej doświadczenie pracy z chińskimi dziennikarzami to nauka Chin, dzięki której poszerza ona wiedzę o tym państwie. Wizyty studyjne oraz realizacja programów poza Pekinem sprawiają, że ekspertka ma szansę na jeszcze lepsze poznanie Chin.

Można powiedzieć, że praca i doświadczenie zdobyte w CRI ma ważne znaczenie dla przyszłości każdego polskiego eksperta. Większość z nich weszła w obszar wymiany chińsko-polskiej ze względu na zdobycie zawodowego doświadczenia właśnie w radiu. Po zakończeniu kontraktu stali się oni ambasadorami przyjaźni Chin i Polski. Wśród nich jest dyplomata z Ambasady RP w Chinach, korespondent Polskiego Radia, eksperci w dziedzinie handlu i ekonomii.

Wojciech Jakóbiec i Yin Xiangfeng na transmisji wideo podczas EXPO w Szanghaju w 2010 r.

Wojciech Jakóbiec, który pracował w redakcji od 2008 roku, jest doktorem sinologii. Po sześciu latach pracy w CRI obecnie jest on dyplomatą w polskiej ambasadzie w Chinach.

„Pamiętam bardzo dobrze 2009 rok, kiedy realizowaliśmy relację z defilady wojskowej z okazji 60. rocznicy powstania ChRL. W tamtym czasie zrobiliśmy też film na temat codziennego życia w Pekinie. Praca w redakcji była dla mnie doświadczeniem bardzo ciekawym. Mogłem zrozumieć jak myślą Chińczycy poprzez kontakty z chińskimi kolegami. W mojej dzisiejszej pracy w dyplomacji, takie doświadczenie jest bardzo przydatne. Lepiej rozumiem partnerów, lepiej rozumiem jak Chiny patrzą na arenę międzynarodową."

Redakcja polska jest mostem przyjaźni chińsko-polskiej, nie tylko buduje relacje ze słuchaczami i czytelnikami w Polsce, ale też daje szansę na poznanie Chin przez pracę dla CRI.

Pracownicy redakcji z byłym ambasadorem RP w Pekinie w 2013 r.

Jako że redakcja polska CRI skupiała najwięcej absolwentów filologii polskiej, często jej pracownicy wynajmowani byli przez różne instytucje do pomocy w tłumaczeniach. Zapewniając normalne funkcjonowanie redakcji, jej pracownicy udzielają pomocy językowej, przy wydarzeniach związanych ze współpracą chińsko-polską. O tym zjawisku mówi Wu:

"Dzięki rozwojowi reform i otwarcia oraz częstym wymianom między Chinami i Polską popyt na chińskich specjalistów znających język polski wzrósł. Oznacza to dla nas wzbogacenie wiedzy o Polsce i znajomości języka ustnego."

Han Xinzhong, pracował w CRI przez 21 lat, kiedy w 2016 roku został wyznaczony do Pekińskiego Uniwersytetu Języków Obcych (PUJO). Obecnie pełni on funkcję chińskiego dyrektora Instytutu Konfucjusza w Krakowie. Według niego to właśnie radio dało mu możliwość odgrywania większej roli w rozpowszechnianiu chińskiej kultury za granicą:

„Podczas pracy w Instytucie Konfucjusza w Krakowie wykorzystuję wiedzę i doświadczenie zdobyte z CRI. W 2018 roku otrzymałem nagrodę najlepszego dyrektora Instytutu Konfucjusza, którą przyznał mi PUJO. Myślę, że to wyróżnienie jest związane z doświadczeniem zawodowym zdobytym podczas pracy w redakcji polskiej i jest to także nagroda dla samego radia. Pamiętam słowa mojego szefa z CRI, który powiedział mi, że mam służyć krajowi gdziekolwiek będę. Do tej pory noszę je w sercu."