Od czasu nawiązania 65 lat temu stosunków dyplomatycznych między Polską a Chinami poziom wzajemnej współpracy z Państwem Środka wciąż nie oddaje - zwłaszcza gospodarczego - znaczenia Chin we współczesnym świecie, jak również możliwości Polski. W ostatnich, jednak dwóch latach sporo pod tym względem zmieniło się na korzyść, zaś liczba wzajemnie odwiedzających się delegacji czy misji gospodarczych jest rekordowa.

W roku 2011 ustanowiono strategiczne partnerstwo między oboma krajami, czemu towarzyszy wyraźne zintensyfikowanie wzajemnych kontaktów. Inną sprawą jest, co z tego konkretnie wyniknie, ale pierwsze efekty w postaci podpisanych umów i kontraktów już są widoczne.

Zacieśnienie współpracy Polski z Chinami to obecnie nasz cel długofalowy. Dla Chin Polska, to wprawdzie istotny, ale tylko jeden z wielu krajów europejskich a raczej UE, którą Państwo Środka traktuje, jako jednolity organizm polityczno-gospodarczy, w którym rolę wiodącą odgrywają Niemcy, Francja i Wielka Brytania. Z kolei dla nas priorytetowe stały się - po demokratycznych przemianach roku 1989 - relacje z Unią Europejską, Sojuszem Północnoatlantyckim i Stanami Zjednoczonymi. Wschodnia Azja to dla polskiego biznesu nadal region odległy, odmienny kulturowo, trudny i, poniekąd egzotyczny, lecz 2 ostatnie lata pokazują, że w takim - często - nacechowanym stereotypami postrzeganiu tej części świata coś się zmienia.

Polska ma z Chinami dobre tradycje współpracy datujące się jeszcze z okresu, gdy nasz kraj należał do bloku państw socjalistycznych w tym RWPG. W Polsce nie ma też świadomości faktu, że pomimo różnych zawirowań we wzajemnych kontaktach posiadamy w Chinach duży kapitał sympatii sięgający tamtych lat, który warto wykorzystać przy ponownym zbliżeniu.

W Polsce skierowanej obecnie bardziej na Zachód, niż na Wschód nie ma świadomości faktu, jak bardzo w ostatnich latach zmienia się cała Azja w tym Chiny i, jak wzrosło na świecie ich znaczenia. Owszem, wiele jest na ten temat informacji w polskich mediach, zwłaszcza gospodarczych, ale nadal istnieje powszechna świadomość, iż to, co ma miejsce w Chinach dzieje się w państwie bardzo dalekim i nie przekłada się na polską gospodarkę. Jest to - w silnie zglobalizowanym świecie - opinia błędna.

Również promocja gospodarcza Polski w Chinach jest ciągle niewystarczająca, choć w ostatnim czasie także w tej dziedzinie dokonał się duży postęp. Prezentujemy się coraz częściej nie tylko, jako kraj o bogatym dorobku w dziedzinie kultury, ale także, jako państwo prężnie rozwijające się ekonomicznie, liderujące przemianom rynkowym w Europie Środkowo-Wschodniej a nawet w całej Unii Europejskiej, w której - co przypominamy też chińskim partnerom - jesteśmy w czołówce, jeśli chodzi o wzrost PKB. Mówiła o tym polska wiceminister gospodarki Grażyna Henclewska podczas tegorocznej wizyty w Polsce misji biznesowej z chińskiej prowincji Shandong - trzeciej w Chinach pod względem potencjału gospodarczego, będącej centrum przemysłu ciężkiego, górnictwa oraz uprawy warzyw. Podkreśliła, że Chiny są obecnie największym partnerem handlowym Polski w Azji i, jako najbardziej perspektywiczne obszary polsko-chińskiej współpracy wymieniła: ochronę środowiska, energetykę, przemysł metalurgiczny, maszynowy, chemiczny, rolno-spożywczy, budownictwo, transport i górnictwo.

W 2013 r. eksport polskich towarów do Państwa Środka wyniósł 2,1 mld dol. a import z Chin ponad 19 mld. Bilans jest, więc dla polskiej strony ujemny. W nadchodzących 5 latach planowane jest podwojenie wzajemnych obrotów handlowych. Coraz większą wagę Polska - z racji, że Chiny to niemal państwo-kontynent - przywiązuje do współpracy z poszczególnymi regionami ChRL takimi, jak wspomniana prowincja Shandong.

Miejmy nadzieję, że ta nowa dynamika we wzajemnych kontaktach oprócz korzyści gospodarczych przyczyni się także do wzrostu zainteresowania Chinami w Polsce, które jest ciągle nieadekwatne do roli, jaką Państwo Środka odgrywa we współczesnym świecie.
Adam Kaliński