„Urodziłem się na Krymie w Rosji w 1902 roku. Ojciec był nauczycielem. Nigdy nie chodziłem do szkoły i odebrałem edukację w domu. Kiedy miałem 13 lat, przyjechałem do Harbinu z rodzicami. Przez pierwsze dwa lata w Chinach pracowałem jako doręczyciel towarów do domów. W 1917 roku, po rewolucji październikowej, zacząłem pracować jako operator tokarki na Kolei Wschodniochińskiej na stacji Qiqihar i Hailar. Gdy w 1919 roku na kolei wybuchł strajk, cała rodzina przeniosła się do Błagowieszczeńska, który dopiero co został opanowany przez Armię Czerwoną. Wraz z innymi postanowiliśmy wspólnymi siłami wznowić działalność tamtejszej huty stali. Brakowało nam jednak urządzeń i narzędzi. Po niezbędne wyposażenie udałem się do Władywostoku. Tam wykonanie zadania bardzo utrudniali mi okupujący miasto Japończycy. Ukrywałem się przez jakiś czas, a po urządzonej przez Japończyków nocnej masakrze ludności uciekłem do Szanghaju na brytyjskim statku pasażerskim" – pisał fotograf w swoim życiorysie.