| |
Feudalny system pańszczyzny w dawnym Tybecie
|
|
|
 |
 |
2008-12-02 17:56:14
CRI
|
 |
|
 Feudalny system pańszczyzny w dawnym społeczeństwie tybetańskim był nawet bardziej budzący grozę i zacofany niż ten praktykowany w średniowiecznej Europie. Stanowiące mniej niż 5% ludności Tybetu trzy grupy feudalnych panów: dostojnicy, arystokraci i wysocy rangą mnisi, miały w swoim posiadaniu całość pól uprawnych, pastwisk, lasów, pozostałych gruntów oraz większą część pogłowia zwierząt hodowlanych. Stanowiący ponad 95% Tybetańczyków chłopi pańszczyźniani i niewolnicy nie posiadali natomiast ani ziemi, ani innych środków produkcji. Ludzie ci nie mogli też cieszyć się wolnością osobistą - nie mogli żyć inaczej niż przywiązani do folwarku feudalnego pana lub służąc jako domowi niewolnicy. Zmuszano ich ponadto do odrabiania pańszczyzny, obciążano rentą gruntową i lichwiarskimi pożyczkami - to były trzy główne formy wyzysku. Chłopi pańszczyźniani i niewolnicy wegetowali na granicy śmierci.
Obowiązujące w dawnym Tybecie akty prawne: Trzynaście kodeksów i Szesnaście kodeksów dzieliły ludzi na dziewięć kategorii skupionych w trzech klasach, co stanowiło oficjalne potwierdzenie nierówności społecznych i politycznych. Według przepisów tych kodeksów, życie człowieka z najwyższej kategorii najwyższej klasy warte było tyle złota, ile on ważył. Natomiast życie człowieka z najniższej katgorii najniższej klasy miało wartość sło mianego powrozu. Pan feudalny był właścicielem chłopa, mógł go swobodnie sprzedać, oddać, podarować, zastawić czy wymienić. Decydował też o życiu, śmierci i małżeństwach należących do niego chłopów pańszczyźnianych. Dzieci chłopów pańszczyźnianych skazane były na dożywotnią pańszczyznę.?
W systemie pańszczyzny do lokalnych władz należało 31% ziemi uprawnej, 30% było w rękach arystokracji, a 39% w posiadaniu klasztorów. Łączące władzę polityczną i religijną tybetańskie lokalne władze feudalne miały prawo nadawania, odbierania i regulowania spraw ziemi będącej w rękach arystokracji i klasztorów, zatwierdzały też włączanie nieużytków do produkcji rolnej oraz rozstrzygały spory związane z ziemią. Lokalne władze mogły również określać wymiar pańszczyzny dla całej ziemi znajdującej się na zarządzanym przez nie terytorium.
1 2
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
| Wasze opinie |
|
|
 |
|
