|
|
(GMT+08:00)
2003-12-09 21:43:57
|
|
Topografia
CRI
Chińska Republika Ludowa znajduje się we wschodniej części kontynentu azjatyckiego i na zachodzie brzegu Pacyfiku, jest krajem o rozległym terytorium, obfitującym w różnorodne produkty. Powierzchnia lądowa Chin liczy 9 milionów 600 tys. kilometrów kwadratowych .
Terytorium Chin ustępuje tylko wielkości terytorium Rosji i Kanady.
Chińskie terytorium zaczyna się na północy od środkowego biegu rzeki Heilongjiang na północ od Mohe /szerokość geograficzna północna 53?30?/a kończy się na południu na wysepkach Zengmu na południowym krańcu archiplagu Nansza./szerokość geograficzna północna 4?/. Odległość z południa na północ wynosi ponad 5000 kilometrów i przekracza 49 stopni szerokości geograficznej. Na wschodzie terytorium Chin zaczyna się w miejscu gdzie zlewają się rzeki Heilongjiang i Usulijiang / wschodnia długość geograficzna 135?05?/ a kończy się na zachodzie na Wyżynie Pamirskiej /wschodnia długość 73?40?/,odległość ze wschodu na zachód liczy ponad 5000 kilometrów i przekracza 60 stopni długości geograficznej. Ogólna długość granic lądowych wynosi około 22 tys.800 kilometrów.
Na wschodzie Chiny graniczą z Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną na północy z Mongolską Republiką Ludową, na północnym wschodzie z Rosją, a na północnym zachodzie z Kazachstanem, Kirgistanem i Tadżykistanem, na zachodzie i południowym zachodzie z Afganistanem, Pakistanem, Indiami, Nepalem, i Bhutanem, na południu z Birmą, Laosem i Wietnamem, a na wschodzie i południowym wschodzie przez morze z Koreą Południową, Japonią, Filipinami, Brunei, Malezją i Indonezją.
Długość linii brzegowej Chin liczy 18 tys.kilometrów. Wschodnia i południowa część Chiny leży nad morzem Bohajskim, żółtym, Wschodniochińskim i Południowochińskim. Bohai jest morzem wewnątrznym Chin, a morza żółte, Wschodniochińskie i Południowochińskie są morzami na skraju Pacyfiku. Powierzchnia wód terytorialnych liczy 4 milion z 730 tys kilometrów. Na wybrzeżach istnieje wiele zatok i miast portowych.
Na rozległych wodach terytorialnych Chin znajduje się 5 tys.400 wysp. Największa wśród nich to wyspa Tajwan ma 36 tys kilometrów kwadratowych, drugie miejsce zajmuje wyspa Hainan o powierzcnii 3.4 tys. kilometrów kwadratowych. Diaoyudao i Chiweiyu są położone na pónocny wschód od wyspy Tajwan i są wysunięte najdalej na wschód Chin. Rozmieszczone na Morzu Południowochińskim wyspy, rafy są nazwane generalnie wyspami na Morzu Południowochińskim najdalej wysuniętymi na południe Chin, zgodnie z ich położeniem nazywają się odpowiednio archipelag Dongsza, archipelag Sisha, archipelag Zhognsza i archipelag Nansza.
Rzeźba i pasma górskie
Powierzchnia Chin kształtuje się z zachodu na wschód. Urzeźbienie terenie jest skomplikowane i różnorodne, są wielkie i wysokie góry, ale także różnej wielkości kotliny, rozciągają się faliste wyżyny i wzgórza, ale także szerokie i żyzne równiny.
Patrząc z dużej wysokości na Chiny można zauważyć, że przypominają one taras stopniowo opadający w dół z zachodu na wschód. Najwyższą cześcią m tarasu jest Wyżyna Tybetańsko-Qinghajska o średniej wysokości 4000 metrów nad poziomem morza, nazywana Dachem świata. Szczyt Chomolungma (Mont Everest) leżący na granicy chińsko-nepalskiej o wysokości 8848 metrów nad poziomem morza, jest najwyższym szczytem świata. Na Wyżynie Tybetańsko-Qinghajskiej znajduje się wiele gór i lodowców, do głównych pasm górskich należą Kunglun, Gangdisi i Himalaje. Śnieżne szczyty gór tworzą to opadający, to wznoszący się łańcuch. Od Gór Kunlun, Qilian na północnym skraju Wyżyny Tybetańsko-Qinghajskiej oraz gór Hengduan na wschodnim skraju tej wyżyny w kierunku na wschód teren szybko opada przechodząc w rozległe wyżyny i kotliny o wysokości 1000-2000 metrów nad poziomem morza i tworzy drugi szczebel tarasu. Na tym szczeblu położona jest wyżyna Wewnętrznej Mongolii, Wyżyna Lessowa, Wyżyna Yunan-Guizhou oraz kotliny Talimujska, Zhungerska i Sichuańska. Od gór Wielki Singan, Taihang, Wushan i Xuefengshan na wschodnim skraju drugiego szczebla aż do wybrzeży teren opada przechodząc stopniowo w równiny i wzgórza o wysokości 500-1000 metrów nad poziomem morza. Jest to trzeci szczebel tarasu, tam z północy na południe rozciąga się Równina Północnowschodnich Chin, Równina Północnych Chin oraz Równina średniego i Dolnego Biegu Rzeki Jangcy, równiny te graniczą ze sobą poprzez niskie góry i wzgórza. Teren na wschód od trzeciego szczebla tarasu to szelf kontynentu chińskiego rozciągający się do morza, którego głębokość wody nie przekracza 200 metrów, a zasoby gliny i piasku naniesione przez kontynentalne rzeki tworzą grube osady. Jest to czwarty szczebel tarasu.
|
|
|