|
|
(GMT+08:00)
2004-03-07 20:30:32
|
|
7% wzrost i teoria rozwoju gospodarki
CRI
Obecnie w Pekinie trwa doroczna sesja najwyższego organu państwowego Chin ? Ogólnochińskiego Zgromadzenia Przedstawicieli Ludowych, na której rząd centralny w sprawozdaniu z pracy rządu przedstawil plan wzrostu gospodarki w roku 2004 na poziome 7%. Plan ten zwrócił szczególną wagę przedstawicieli zgormadzenia i członków Ogólnokrajowego Komitetu Ludowej Rady Politycznej.
7% wzrost gospodarki w skali swiatowej jest stosunkowo wysokim wskaźnikiem, jednakze w porównaniu z tempem wzrostu gospodarki Chin w minionych dwóch latach, wskaźnik ten nie jest wysoki. W latach 2002 i 2003 wskaźniki wzrostu gospodarki w Chinach plasowaly sie na poziomie 8% i 9,1%. W tym roku planowany przez rząd centralny wskaźnik siedmioprocentowy niektore srodowiska uważają za zbyt niski. Ich zdaniem rząd powinien ustalic wyzsza prognoze wzrostu zgodnie z obecną tendencją wzrostu gospodarki.
Omawiając ten problem premier Rady Państwowej Chin Wen Jiabao powiedział: Rząd centralny zaproponowal przewidywany plan wzrostu gospodarki w bieżącym roku na poziomie 7% z uwzględnieniem zarówno zachowania ciągłości polityki kontroli makroekonomicznej, jak i oddziałania praktycznych wskaznikow takich jak energia, istotne surowce oraz komunikacja i transport na tempo wzrostu gospodarki. Sprzyjac to będzie poglebianiu reformy, uregulowaniu struktury, podnoszeniu jakości i wydajności wzrostu gospodarki, jak i poświęceniu większych środków pieniężnych i materialnych na rozwoj społeczeństwa i słabo rozwinietych dziedzin przemyslu.
Wyrażac aprobate dla rzadowego planu, przedstawiciel OZPL, profesor Uniwersytetu Finansów i Ekonomii w południowozachodnich Chinach Ji Jinshan powiedział: W roku 2003 gospodarka chińska rozwijała się w dynamicznym tempie, co jednak bylo tez powodem pojawienia sie pewnych nowych problemow społecznych i gospodarczych. Zaobserwowano w Chinach przypadki produkcji cementu i stali niskiej jakości, a czeste przerwy w dostawie prądu byly powodem awarii w wielu zakładach i kopalniach. W roku 2003 chiński PKB stanowił zaledwie 4% całego świata, mimo wysokich kosztow energetycznych.
W ostatnich latach Chiny starają się o zmiane trybu wzrostu gospodarki, czyli przekształcenie wzrostu gospodarki bazujacego na rozszerzeniu skali produkcji i zwiększeniu korztów energetycznych na rzecz podnoszenia jakości i wydajności obrotów gospodarczych. Członek Ogólnokrajowego Komitetu Ludowej Konsultatywnej Rady Politycznej i profesor Chińskiej Akademii Nauk Społecznych Niu Wenyuan powiedział naszemu dziennikarzowi, że w chwili obecnej Chiny nadal znajdują się na średnim etapie uprzemysłowienia, a wzrost gospodarki nadal bazuje na zużyciu dużej ilości surowców. W takiej sytuacji za dowolny dynamiczny rozwój gospodarki Chiny zmuszone beda zapłacić wysoka cene spoleczna.
Członek OKLKRP, znany ekonomista Lin Yifu również uważa 7% wzrost gospodarki za zbyt niski, jednak cel ten odpowiada sytuacji krajowej Chin. Powiedział on: Zwykle wladze lokalne cel wzrostu gospodarki ustalaja na wyzszym poziomie od celu rządu centralnego. W takiej sytuacji niższy poziom rozowju gospodarki ustalony przez rząd centralny nie wywiera zbyt dużej presji na władze lokalne, co pomaga wladzom lokalnym w przekształceniu trybu pracy z dążenia do szykiego tempa rozwoju gospodarki w dążenie do zrównoważonego rozwój zarowno gospodarki jak i społeczeństwa.
Przyczynienie się do wszechstronnego, koordynacyjnego i zrównoważonego rozwoju gospodarki z uwzglednieniem ochrony interesów spoleczenstwa to nowy wysunięty przez rzad centralny Chin kierunek rozwoju.
Według doniesien, zgodnie z ta teoria rozwoju odpowiednie departamenty intensywnie prowadzą badania i opracowują ekologiczny system rozliczenia PKB najbardziej odpowiadajacy sytuacji krajowej Chin. Wedlug niego Chiny planują najpierw dokonac statystyki zasobow naturalnych takich jak energia, ziemia i zasoby górnicze, by nastepnie oficjalnie opracowac "zielony" system rozliczenia PKB.
|
|
|