|
 |
| (GMT+08:00)
2004-03-17 15:03:52
|
 |
|
Ai Qing
CRI
Można powiedzieć, że Ai Qing jest reliktem chińskiej kultury wystawionym obecnie na widok publiczny po 21 latach zapomnienia i życia w cieniu.
Urodził się w 1910 roku jako syn bogatego posiadacza ziemskiego w Jinghua w prowincji Zhejiang. Jego prawdziwe nazwisko brzmi Jiang Zhenghang. Ai Qing to pseudonim literacki, który przybrał w 1933 roku, kiedy zaczął pisać wiersze.
Jego ojciec był człowiekiem wykształconym, politycznie postępowym, popierającym Partię Reform. Ale jako głowa rodziny był tyranem, a do tego człowiekiem przesądnym. Kiedy więc wróżbita powiedział, że jego syn jest złowieszczą gwiazdą, która może sprowadzić na niego śmierć ojciec oddał go na wychowanie do pewnej biednej kobiety. Chłopiec skończył szkołę średnią a potem zainteresował się malarstwem. W 1928 roku został przyjęty na Uczelnię Artystyczną w stolicy prowincji Hangzhou. Jego talent był jednak tak widoczny, że znany malarz i rektor uczelni Lin Fengmian doradził mu zakończenie studiów po pierwszym roku. Lin stwierdził: Marnujesz turaj swój czas. Jeśli chcesz studiować malarstwo, jedź za granicę.
Wkrótce idąc za radą wybitnego profesora 19 letni Ai Qing znalazł się w Paryżu. W nocy pracował w warsztacie naprawy rowerów a w dzień uczył się malarstwa od sławnych artystów ? impresjonistów. W wolnym czasie czytał europejską literaturę ? zwłaszcza dzieła pisarzy rosyjskich takich jak Puszkin czy Tołstoj. Był także pod wpływem idei proletariackich i brał udział postępowej działalności.
W tym okresie powstał jego pierwszy wiersz "Zgromadzenie", który został następnie zamieszczony w piśmie chińskiego zrzeszenia pisarzy lewicowych. W 1932 roku Ai Qing opuścił Francję i powrócił do Chin, aby walczyć z japońską okupacją. Ale wktótce został aresztowany i skazany na 6 lat więzienia.
I wtedy właśnie, gdy nie mógł malować zaczął pisać wiersze. Były one potajemnie wynoszone z więzienia. Jeden z nich był poświęcony Da Yan He ? kobiecie, która wychowała go zamiast matki. Była zbyt biedna aby mieć własne imię ? Da Yan He to nazwa jej rodzinnej wioski. Ale to od niej Ai Qing doznawał prawdziwie macierzyńskich uczuć. Toteż kiedy był w rodzinnych stronach zawsze odwiedzał jej grób, a nie groby swoich prawdziwych rodziców.
Wiersz poświęcony Da Yan He stał się popularny w całych Chinach i zapoczątkował wielką sławę poety. Wspominając te czasy Ai Qing mówił?to właśnie wyrok więzienia uczynił mnie sławnym poetą w 1935 roku a więc po trzech latach więzienia Ai Qing zostaje uwolniony i kontynuuje pisanie. Jego kolejne wiersze "Ku słońcu", "Północ","świt","śmiech","Wiosna" są związane z rządami Koumintangu i agresją japończyków. Wiersz "Wiosna" został zdedykowany pięciu bohaterom z lewicowego zrzeszenia pisarzy. Ci młodzi ludzie zostali aresztowani i w tajemnicy rozstrzelani bez sądu w 1932 roku w Shanghaju.
W lipcu 1937-go roku w Chinach wybuchła antyjapońska wojna. To był punkt zwrotny w życiu poety. Z wielkim entuzjazmem włączył się on do narodowego ruchu obrony.
Na wiosnę 1938-go roku Ai Qing i 97-miu innych znanych pisarzy złożyło Ogólnochiński Związek Pisarzy i Artystów przeciwko agresji jaońskiej. Związek ten wydawał pisma "Literatura antyjapońska" i "Literacki front".
W tym samym czasie Ai Qing napisał znaczną liczbę swoich wierszy. Były one pełne patriotyzmu i inspirowały ludzi do walki z najeźdźcą. W długim wierszu "Patrząc na słońce" autor użył symbolu słońca do przedstawienia nrodzin nowych Chin, które powstaną z płomieni antyjapońskiej walki. Inny wiersz "On się nie podda" opisuje postać człowieka, który w końcu przebudzi się i stanie do walki z faszystowskim agresorem. Jeszcze inne wiersze napisane w tym okresie przedstawiają zniszczenia, które powstały w kraju i cierpienia jakich doznje ludność Chin.
W 1941-ym roku Ai Qing udał się do Yanan, kwatery głónej Komunistycznej Partii Chin. Pracował tam jako wydawca specjalnego pisma poetyckiego. Napisał nowe wiersze opiewające ludzi żyjących w centrum walki antyjapońskiej. Po zakończeniu wojny z Japonią poeta pracował na nowowyzwolonych terenach północnych i wschodnich Chin. Zajmował się tam upowszechnianiem kultury wśród miejscowej ludności.
Po zwycięstwie rewolucji w 1949 roku Ai Qing pracował jako zastępca redaktora naczelnego znanego pisma "Ludowa literatura".
Został także aktywnym członkiem międzynarodowego ruchu pokoju i zaprzyjaźnił się z innymi znanymi postaciami tego ruchu jak Charlie Czaplin i Pablo Neruda.
Jednak w 1957 roku Ai Qing znalazł się wśród wielu intelektualistów, którzy byli prześladowani w tzw. Kompponii przeciw elementom pracowicowym w Chinach. Najpierw był wielokrotnie krytykowany, ponieważ stanął w obronie prześladowanej znanej pisarki Ding Ling. Wreszcie został usunięty z partii i pozbawiony wszystkich stanowisk. Następnie został zesłany do wiejskiej farmy w północno-zachodnich Chinach.
Przez następny 21 lat jego nazwisko nie pojawiło się na forum publicznym. W okresie rewolucji kulturalnej był zmuszony do wykonywania najgorszych prac z czyszczeniem tolet włącznie. Dopiero po zakończeniu dekady rewolucji kulturalnej został całkowicie zrehabilitowany. W 1978 roku jego wiersz został wydrukowany w gazecie w Shanghaju. Wkrótce nadeszły listy od czytelników, którzy pisali?Czekaliśmy na ciebie 20 lat ale wreszcie doczekaliśmy się. Mimo swoich prawie 80-ciu lat Ai Qing jest nadal bardzo aktywny. Piastuje stanowisko wiceprezesa Związku Pisarzy Chińskich. W minionych latach odwiedził wiele krajów, biorąc udział w międzynarodowym życiu kulturalnym. Nadal kontynuuje swoją twórczość. W ostatnich latach napisał wiele nowych wierszy i powieść "Notatki z oazy" opisującą jego doświadczenia z okresu zesłania na wieś.
|
|
|
