Obecnie w Chinach żyje około 4 miliona ludzi narodowości Miao. Zamieszkują oni główne prowincje Guizhou,Yunan,Sychuan i Hunan w południowo-zachodniej części Chin. Ich wioski położoe są na stokach gór.Każda zamieszkana jest przez kilkadziesiąt do kilkuset rodzin.

Od czasów starożytnych lud ten był wyjątkowo silnie związany z otachającą go przyrodą.Zajmował się sadzeniem lasów bambudowych i sadów.Wioski zawsze otoczone były pierścieniem zieleni-wierzhami i innymi drzrwami. Typowym domem, jakich wiele w okolicy,była i nadal jest piętrowa,drewniana,przytulona do stoku góry chatka.

Podstawowym pożywieniem Miao jest ryż,kukurydza,pszenica i proso.Za specjalny przysmak uważana jest gorąca kwaśna zupa i marynowane chili.Miao wierzą, że zupa taka dobrze wpływa na żołądek,ochładza organizm w upalne letnie dni,usuwa pragnienie i pomaga w trawieniu tłustych i ciężkich potraw,zalegających w jelitach.

Innym tradycyjnym przysmakiem są ryby, zarówno solone jak i pieczone oraz tzw. Gorący kociołek-wypełniony wrzątkiem trójnogie naczynie ustawione nad ogniem. Do kociołka wrzuca się przygotowane wcześniej warzywa i mięso.Czekając aż posiłek będzie gotowy, Narodowość miao siada wokół ogniska i rozmawiają o tym, jak minął dzień.

Niemasl każdy członek ludu Miao wie, jak przyrządzać wódkę.Jej piciu podczas ważnych uroczystości towarzyszy skomplikowany rytuał.Ludzie starsi i goście zawsze częstowani są pierwsi.Rówieśnicy wymieniają się miseczkami napełnionymi napojem.Obowiązek częstowania spoczywa na młodych kobietach,które podając miseczki śpiewają pieśni.Toasty również są śpiewane.

Narodowość Miao zamieszkująca różne części wymienionych wcześniej prowincji, różni się od siebie noszonymi ubraniami.Istnieją jednak także pewne podobieństwa.Młodzi mężczyźni zakładają zwykle kaftany w stylu chińskim,zapisane na przodzie. Starsi noszą podobne ubrania, ale z zapięciem z lewej strony. Spodnie są luźne, a cały strój koloru czarnego.

Stroje kobiet są barwniejsze i łączą w sobie wiele stylów w zależności od okazji, na którą są zakładane.Włosy upięte są na czubku głowy lub ukryte pod własnoręcznie hafrowanym szalem, i dodatkowo ozdobione wielką ilością misternie wykonanych srebrych spinek, grzebyków, szpilek.Kobiety noszą także srebrne kolczyki,branzolety i niezliczoną ilość naszyjników. Zdarza się, że waga całego kompletu srebrnych ozdób na jednej kobiecie dochodzi do 10 kg. Mężczyźni zadowalają się szpilkami do włosów, łańcuszkami i tabakierami.

Miao są doskonałymi śpiewakami i tancerzami, a organizowane przez nich festiwale bywają wspaniałymi barwnymi widowiskami.Najczęściej odbywają się one z okazji nowego roku oraz wiosennych wyścigów łodzi w kształcie smoków.Każdemu świętu towarzyszą także walki byków i wyścigi konne.

Największym tradycyjnym świętem narodowości Miao jest Lushen,obchodzone na wiosnę. Jest ono doskonałą okazję dla młodych ludzi do składania w formie pieśni, matrymonialnych propozycji.Miao obchodzą aż święta Nowego Roku: tzw Mały Nowy Rok,Duży Nowy Rok i Końcowy Nowy Rok. Ich daty nie są ściśle wyznaczone. Najważniejszym jest Duży Nowy Rok, trwający od 3 do 5 dni.Dla jego uczczenia ludziue zakładają najodświętniejsze stroje, a całe wsie są iluminowane.Domy wypełnia gwar mieszających się głosów- przyjaciół i krewnych- zasiadających razem przy długim drewnianych stołach.Najlepsze dania i napoje podawane są zawsze gościom i to przy każdej, nie tylko świątecznej okazji. Ilekroć goście składają wizytę jednej rodzinie, zapraszani są także na obiady przez całą wieś.Przy pożegnaniu otrzymują podarki.Odmowa ich przyjęcia uważana jest za rażący brak dobrych manier.

Miao zwaracają szczególną wagę na dobre wychowanie.Jest to ich tradycją od czasów starożytnych.Młodzi ludzie odnoszą się z dużym szacunkiem do każdego starszego od nich człowieka, bez względu na to, czy jest on starszy o lat 25, czy tylko o 5.

Małżeństwa mogą być zawierane zarówno z miłości, jak i być aranżowane przez swatów. Uczucie wyrażane jest zwykle pieśnią lub wzajemnym obdarowywaniem się prezentami.Młodzi są całkowicie wolni w wborze przyszłego partnera.Wielu z nich woli korzystać z pośrednictwa swata.Proces zaprzyjaźniania się trwa długo.Kiedy obie strony dojdą do porozumienia, grupa 3 do 10 krewnych i najserdeczniejszych przyjaciół przyszłego pana młodego udaje się do domu wybraki.Na drugi lub trzeci dzień po ogłoszeniu zaręczyn, jeden z członków rodziny lub przyjaciel ponownie odwiedza dziewczynę,by złożyć dary i ustalić konkretną datę ślubu.

Tradycje te kontynuowane są do dziś nadając codziennego życiu Miao wyjątkowego i niepowtarzalnego uroku.