Esperanto dla wszystkich - Lekcja 10

Czego jak czego ,ale dzisiejszej lekcji wyuczymy się wszyscy śpiewająco. Melodie znamy doskonale, słowa też łatwiutkie... A więc zróbmy głęboki oddech i - trzy, cztery!

Que sera, sera...

Demandis mi en infana?'
Pri de l'estonto mistera pa?'
?u feli?igos la vivo min
Respondis la patrin':

Refreno: Que sera, sera...

Per nekomprenebla vort'
Parolas venonta sort'
Que sera, sera...
Tiel ?is la mort'.

Kaj same mia amatin'
Respondis pere de tiu kant'
Dum mi varmege certigas ?in
Esti fidelamant'.

Refreno...

Nuntempe kun grandega pet'
Demandas same mia filet'
Kaj mi respondas simple al li
Per tiu melodi'.

Refreno... tłumaczenie

tłum. Roman Dobrzyński

Prawda, jak pięknie śpiewa się po esperancku?

Ponieważ w tekście naszej piosenki znalazły się wyrazy złożone: infana?o, fidelamanto, nuntempe.. powiem Państwu przy okazji ,jak się takie wyrazy tworzy. Otóż bierzemy dwa (pasujące do siebie sensem!) wyrazy i łączymy je tak, aby główny wypadł na końcu. Koncówkę pierwszego najczęściej opuszczamy.

Wygląda to tak: vaporo - para, ?ipo - statek, vapor?ipo - parostatek. Nun - teraz, tempo - czas, nuntempe - obecnie.

A jeśli chodzi o zaimki dzierżawcze np.: mój, twój, jego.. to wystarczy wziąć zaimek osobowy i dodać mu końcówkę przymiotnikową - a, mi - ja, mia - mój, moje; vi - ty , via - twój, twoja, twoje... itd.

Np.:

mia amatino - moja ukochana
niaj domoj - nasze domy
ilia patro - ich ojciec

A teraz nauczymy się nowych słówek. Oto one:

Jeszcze tylko pragnę powiedzieć Państwu, że apostrof (to ten przecinek u góry, na końcu wyrazu) jest stosowany w poezji bardzo często dla utrzymania rytmu. Ofiarą jego pada końcówka rzeczownika w liczbie pojedyńczej we wszystkich przypadkach oprócz czwartego. Np.:pa?o - pa?' , vorto - vort'.