|
 |
| (GMT+08:00)
2004-11-04 16:36:24
|
 |
|
Źródło piśmienne Chin
CRI
Dzisiaj na świecie ponad miliard ludzi mówi po chińsku. Chińskie pismo ma bardzo długą historię. Pismo ideograficzno-fonetyczne, którym pisany jest od trzeciego tysiąclecia przed naszej eryjęzyk chiński. Najstarsze zabytki pochodzą z czasów, kiedy pismo chińskie miało już za sobą dłuższy okres ewolucji. Z epoki dynastii Czou zachowało się wiele inskrypcji na naczyniach z brązu.
Z następnych okresów pochodzą liczne napisy na tablicach kamiennych, a później teksty na tabliczkach bambusowych, an jedwabiu oraz rękopisy i druki na papierze. Pismo chińskie składa się ze znaków, które pierwotnie odpowiadały jednosylabowym wyrazom. Zależnie od budowy znaki pisma chińskiego dzieli się na pięć grup. Najstarszą grupę stanowią piktogramy proste, będące rysunkami konkretnych przedmiotów, jak np. ży "słońce", yue "księżyc".
Drugą, również starą grupę stanowią piktogramy abstrakcyjne, to jest znaki, które są symbolami pojęć oderwanych, jak np. dzong "środek". Trzecią grupę tworzą piktogramy złożone, czyli znaki zbudowane z kilku elementów prostych, wskazujących na znaczenie całości, np. ming "jasny"---znak złożony z elementów słońce i księżyc. Czwartą grupę stanowią znaki zapożyczne, które pierwotnie oznaczały przedmioty konkretne, a później zostały użyte dla oznaczenia identycznie lub podobnie brzmiących wyrazów, których znaczenie trudno było wyobrazić rysunkiem, np. lai "iść" to pierwotny rysunek jęczemienia. Najliczniejszą grupę tworzą znaki fonetyczno-semantyczne, to jest takie, w których jedna część wskazuje wymowę, druga zaś kategorię semantyczną danego wyrazu, jak np. dżong "lojalność", górna część znaku dżong "środek" wskazuje wymowę, dolna część sin "serce" wskazuje że chodzi o wyraz należący do kategorii uczuć. Znaki fonetyczno-semantyczne stanowią dzisiaj około 90% znaków pisma chińskiego.
Ogólna liczna znaków pisma chińskiego dochodzi do 50 tysięcy, a czego duży procent stanowią różnego typu warianty. Współcześnie w użyciu potocznym jest 3-6 tysięcy znaków. Pismo chińskie przybierało różne postaci, zależnie od materiału, którego używano do pisania. Rozróżnia się następujące style pisma chińskiego---pismo wielkie pieczęciowe, małe pieczęciowe, kancelaryjne, bieżące oraz trawiaste, czyli kursywne. Poza Chinami pisma chińskiego, uzupełnione pochodzącymi od niego pismami sylabicznymi, jest do dziś używane w Japonii(japońskie pismo). Pismo chińskie było używane w Korei i w Wietnamie. Dla notowania niektórych języków niechińskich na terenie Chin tworzono systemy pochodne od pisma chińskiego. Od 1958 r. w Chińskiej Republice Ludowej wprowadza się, dotychczas jako element pomocniczy, alfabet łaciński złożony z 26 liter.
Ze statystycznych danych wynika, że podczas każdej chińskiej dynastii, użytkowane tylko wynoszą 4000 znaków chińskich. Dzisiaj chińczycy tylko opanowają 3500 znaków chińskich, to może normalnie rozumieć 90% treści w zwykłych książkach i czasopismach.
|
|
|
