|
 |
| (GMT+08:00)
2005-03-04 16:21:24
|
 |
|
Kolejny sukces Romana Polańskiego
CRI
Do pracy w filmie twórca powrócił dopiero w 1971 r., realizując w Wielkiej Brytanii swój najbardziej krwawy obraz, "Tragedię Makbeta" według Szekspira. Na Wyspach film został oceniony bardzo dobrze, z krytyką jednak spotkał się w USA. Nie najlepiej został też przyjęty jego kolejny obraz "Co?" (1972), który zrealizował we Włoszech i w którym, m.in. obok Marcello Mastroianniego, wcielił się w rolę zadziornego Mosquito. Do "formy" powrócił wraz z nominowanym do Oscara w 11 kategoriach, w tym za najlepszy film i reżyserię, "Chinatown" (1974) według scenariusza Roberta Towne'a (nagrodzony statuetką Akademii). W utrzymanym w stylistyce filmu czarnego i osadzonym w Los Angeles lat 30. obrazie zagrali m.in. Jack Nicholson (jako detektyw J.J. Gittes wikłający się w skandal korupcyjny) oraz Faye Dunaway (jako tajemnicza piękność Evelyn Mulwray). W epizodzie, Człowieka z Nożem, pojawił się sam reżyser.
W główną rolę, emigranta z Polski, Trelkovsky'ego Polański wcielił się w "Lokatorze" (1976) według powieści Rolanda Topora "Chimeryczny lokator". Artysta stworzył kolejny mroczny portret samotności i stopniowego pogrążania się w szaleństwo. Jest to także jedna z jego najlepszych ról jako aktora. Dwa lata później twórca znowu stał się bohaterem prasowych nagłówków. W USA wytoczono mu proces o uwiedzenie nieletniej. Chcąc uniknąć wyroku, przeniósł się do Europy. Tu też, we Francji, zrealizował swoistą filmową odpowiedź na oskarżenia: obraz z prowokacyjną dedykacją "Dla Sharon", "Tess" według powieści Thomasa Hardy'ego - "Tess d'Uberville. Historia kobiety czystej", mówiącej o gwałcie, fizycznym i moralnym. Film, ze zdjęciami zmarłego w czasie realizacji przyjaciela Polańskiego, Geoffrey'a Unswortha ("Kabaret") oraz z Nastassią Kinski w tytułowej roli, spotkał się z gorącym przyjęciem krytyki i nagrodzony został trzema Oscarami (zdjęcia, scenografia i kostiumy) oraz trzema Cezarami (najlepszy film francuski, reżyseria i zdjęcia).
Po chłodno ocenionym przez widzów i krytyków awanturniczym filmie "Piraci" (1986) ze zdjęciami Witolda Sobocińskiego, Polański odniósł kolejny sukces realizując pełen napięcia dreszczowiec "Frantic" (1988) z udziałem Harrisona Forda i Emmanuelle Seigner (poślubił ją w 1989 r.). Ta sama aktorka zagrała także, obok Petera Coyote'a oraz Hugh Granta, w jego kolejnej czarnej opowieści o destrukcyjnej miłości - "Gorzkie gody" (1992) oraz, obok Johnny'ego Deppa, w adaptacji opowiadającej o pewnej antykwarycznej i diabelskiej zagadce powieści Arturo Pérez-Reverte'a "Klub Dumas", "Dziewiąte wrota" (1999). W międzyczasie Polański przeniósł na ekran badającą relacje kat - ofiara sztukę chilijskiego pisarza Ariela Dorfmana - "Śmierć i dziewczyna", w której zagrali Sigourney Weaver, Ben Kingsley oraz Stuart Wilson. Żaden z tych filmów nie spotkał się już z tak znakomitymi opiniami krytyki, jak jego wcześniejsze obrazy.
|
|
|
