Narodowość Shui to mała mniejszość Chin, której ludność wynosi mniej niż 400 tys. i  koncentruje się w górach, w południowo-zachodnich Chinach. Ludzie Shui mieszkają wraz z wieloma innymi narodowościami. Nie dawno temu zakończyła się doroczna sesja Ogólnokrajowego Komiteutu Ludowej Konsultatywnej Rady Politycznej Chin.
Deputowany narodowości Shui na tegorocznej sesji, Wei Jiezheng powiedział, że w przeszłości, między różnymi narodowościami brakowało kontaków i wymiany, panował między nimi stan konfrontacji. Narodowość Shui była małą populacja i zawsze zamkniętą; ludzie tej narodowości nigdy nie żenili się z osobami z innych narodowości. O wymianie gospodarczej też raczej nie było mowy. Po powstaniu nowych Chin, zaszła ogromna zmiana w stosunkach narodowości Shui z innymi mniejszościami.
Powiedział:
"Po pierwsze, jest to efektem polityki narodowościowej państwa, która ustaliła zasadę  równości wszystkich narodowości. Poza tym wprowadzono także promocyjną politykę dla rozwoju narodowości Shui. Po drugie, rząd centralny zwiększył nakłady na edukację regionów zamieszkałych przez mniejszości narodowe. Coraz więcej ludzi naszej narodowości korzystało z możliwości edukacji; ich poziom kulturalny i moralny uległ wielkiemu podniesieniu. Po trzecie, stosunki narodowościowe stały się bardziej harmonijne. Wszystkie narodowości powinny się pojednać, wzajemnie się rozumieć i szanować oraz pomagać i popierać nawzajem. Opinia ta głęboko zakorzeniła się w sercach ludzi mniejszości. "
Na Wyżynie Qinghaj-Tybet w zachodnich Chinach znajdują się źródła trzech wielkich rzek Chin: Rzeki Żółtej, Rzeki Yangci oraz Rzeki Lancang. Właśnie tam, położony jest Guoluo, autonomiczny obwód narodowości tybetańskiej, skąd pochodzi tybetański deputowany,  Nuoer De. W wywiadzie dla naszego dziennikarza, powiedział, że w przeszłości słabo rozwinięta komunikacja powodowała, iż jego dom rodzinny był skrajnie zacofany. Później państwo wyasygnowało wielkie sumy pieniędzy na budowę dróg, szkół i szpitali w tym rejonie; umocniło tym samym ochronę ekosystemu, dzięki czemu warunki tytowe tamtejszych pasterzy uległy ogromnej poprawie.
Powiedział:
"Zwykli ludzie mają już dość dużo pieniędzy, żeby polepszać warunki życiowe i produkcyjne. 90% dzieci w wieku szkolnym z rodzin pasterzy może uczęszczać do szkoły. Wśród młodzieży nie brakuje też studentów wyższych uczelni. W tym samym czasie, w naszym regionie zbudowano ponad 50 szpitali, co w zasadzie zaspokaja potrzeby medyczne mieszkańców."
Nuoer De zwrócił jeszcze uwagę na rozwój gospodarki regionów mniejszości narodowych. Stwierdził, że mimo wielkiego postępu w tych regionach w porównaniu z przeszłością, nadal istnieje wielka różnica w porównaniu z innymi regionami. Ogólny poziom produkcyjny jest niski, a rozwój jest dość powolny. Poza tym, infrastruktura jest stosunkowo zacofana; zdolność do samodzielnego rozwoju jest słaba, a zasoby naturalne  nie zaczęły być jak dotąd w pełni wykorzystywane. Jako poseł z Tybetu, Nuoer De przedstawił tegorocznej sesji kilka wniosków, w których sprecyzował swoje propozycje i opinię co do wydobycia zasobów naturalnych, rozwoju infrastruktury pasterskiej i koczowniczej oraz rozwoju sfery medyczno-higienicznej oraz oświatowej.
|
