|
 |
| (GMT+08:00)
2005-04-12 10:56:25
|
 |
|
Dynastia Qing
CRI
 W ostatnich latach dynastii Ming korupcja urzędników, wzrost władzy eunuchów, konserwatyzm intelektualny i kosztowne wojny w obronie Korei (a w końcu samych Chin) przeciwko japońskiemu dyktatorowi Toyotomi Hideyoshi doprowadziły kraj niemal do bankructwa. Głód w Shaanxi w połączeniu z brakiem reakcji ze strony rządu stał się iskrą zapalną buntu chłopskiego, który położył kres panowaniu dynastii Ming.
Na północy od dłuższego czasu rosła w siłę Mandżuria. Mandżuria spoglądali z zainteresowaniem na wstrząsanego buntami wielkiego sąsiada. Wykorzystując zamieszki w Chinach, ruszyli na Chiny. Początkowo zostali powstrzymani przez Wielki Mur, ale przepuścił ich generał dynastii Ming, który w sojuszu z Mandżurami widział jedyną szansę zdławienia buntu chłopskiego zagrażającego już samemu Pekinowi. 
Mandżurowie nie tracili czasu na doszczętne rozbicie wielkiego powstania chłopskiego i w 1644 r. pomaszerowali na stolicę Ming. Zdobywszy ją, proklamowali nową dynastię Qing (1644-1911), ale musiały upłynąć jeszcze cztery dziesięciolecia, zanim udało im się ostatecznie oczyścić południe z sił lojalnych wobec dynastii Ming i spacyfikować cały kraj. Dzisiejsze chińskie "triady" (nowoczesne tajne stowarzyszenia, zaangażowane w działalność przestępczą, zwłaszcza w handel narkotykami) są spadkobiercami tajnych stowarzyszeń założonych niegdyś w celu oporu przeciwko Mandżurom.
 Chociaż Mandżurowie sprawowali twarde rządy, karząc nieposłusznych śmiercią, panowanie pierwszych cesarzy Qing było okresem wielkiej prosperity. Na tronie zasiadali kolejno trzej najzdolniejsi władcy w historii Chin: Kangxi, Yongzheng i Qianlong. Cesarze Qing rozszerzyli granice, tworząc największe imperium od czasów dynastii Han. Podporządkowali Mongolię i Tybet. Prawdziwym dobrodziejstwem dla wieśniaków było obniżenie podatków, a także projekty ograniczające skutki powodzi oraz nawadnianie pól.
Nadzwyczajne zdolności trzech pierwszych cesarzy doprowadziły do takiej koncentracji władzy, do której nie był przygotowany żaden z ich następców. Władcy mandżurscy, podobnie jak Mongołowie, przyswoili sobie chińską kulturę i szybko się zasymilowali. W ten sposób dynastia Qing niepostrzeżenie przejęła zarówno izolacjonizm, jak i intelektualny konserwatyzm Mingów. 
Chiny pozostawały krajem zamkniętym i nieświadomym rewolucji technicznej i naukowej, jaka miała miejsce w Europie, pojawienie się Europejczyków przyspieszyło upadek dynastii Qing i przyczyniło się do ukształtowania Chin w takiej w postaci, w jakiej znamy je dzisiaj.
|
|
|
