|
 |
| (GMT+08:00)
2005-04-15 10:28:54
|
 |
|
Bolesław Prus
CRI
Prus Bolesław, właściwie Aleksander Głowacki (1847-1912), wybitny polski prozaik i publicysta. Wcześnie osierocony, wychowywał się w Puławach i Lublinie u krewnych. Naukę rozpoczął w Szkole Realnej w Lublinie, następnie przeniósł się do Siedlec i Kielc, gdzie mieszkał jego brat Leon, działacz "czerwonych" w powstaniu styczniowym, w którym Prus wziął udział. Ranny, aresztowany, został osadzony w lubelskim więzieniu.
Po zwolnieniu ukończył gimnazjum w Lublinie i rozpoczął studia na wydziale matematyczno-fizycznym warszawskiej Szkoły Głównej, następnie w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach. Powróciwszy do Warszawy pracował jako robotnik. 19 V 1912 - umiera w Warszawie, zostaje pochowany na Powązkach, na grobie wystawiono pomnik dłuta S. Jackowskiego z napisem: Serce serc.
Debiutował jako dziennikarz w 1864 korespondencją w Kurierze Niedzielnym, w dziedzinie literatury zaś humoreskami w Kurierze Świątecznym 1866. Jako popularyzator wiedzy rozpoczął działalność rozprawką o elektryczności (1872) w Niwie. W tymże roku podjął pisanie cyklu felietonów Listy ze starego obozu pod pseudonimem Bolesław Prus w Opiekunie Domowym, a od 1874 został stałym felietonistą Niwy.
1875 rozpoczął druk słynnego cyklu Kronik (do 1887) w Kurierze Warszawskim, które przyniosły mu rozgłos wybitnego publicysty i zaliczone zostały do klasyki dziennikarstwa polskiego. 1879 został członkiem Międzynarodowego Towarzystwa Literackiego, a 1882 redaktorem Nowin, które w roku następnym zbankrutowały.
W latach 80. wypracował swoją teorię powieści (m.in. w polemice Słówko o krytyce pozytywnej, 1890), od której domagał się przede wszystkim realizowania zadań poznawczych i opisywania ważnych procesów społecznych. W pierwszym okresie formowania się jego pisarstwa, do roku ok. 1880, opublikował próby powieściowe, np. Dusze w niewoli (1877), humoreski, np. Kłopoty babuni (1974), opowiadania społeczno-obyczajowe, m.in. Pałac i rudera i Sieroca dola (1875).
Uważa się, że dojrzały okres twórczości Prusa rozpoczął się w 1880, z chwilą opublikowania nowel: Anielka, Powracająca fala, Michałko, a w roku następnym m.in. Katarynka, Antek i w 1883 Grzechy dzieciństwa. W 1884 poznał S.Wikiewicza i nawiązał współpracę z tygodnikiem Wędrowiec propagującym naturalizm i realizm, co wywarło wpływ na jego twórczość.
Na łamach tego czasopisma opublikował 1885 pierwszą w literaturze polskiej powieść naturalistyczną - Placówkę. Ukazały się też zbiory: Pierwsze opowiadania (1881) oraz Szkice i obrazki (1885).
|
|
|
