|
 |
| (GMT+08:00)
2005-05-12 19:01:00
|
 |
|
Postawa Armii Czerwonej i Wynik Powstania
CRI
Postawa Armii Czerwonej
Duże wpływ na wynik powstania miała postawa Stalina. 10 września 1944 ruszyła radziecka ofensywa w kierunku Warszawy. W nowej sytuacji Polacy zerwali prowadzone wcześniej rozmowy w sprawie kapitulacji. Ale Stalin rozkazał wojskom radzieckim nacierającym w kierunku warszawskim przejście do działać obronnych. Ofensywa Armii Czerwonej zatrzymała się jednak po drugiej stronie Wisły. Chciał rękami niemieckimi zniszczyń nieprzychylne sobie polskie siły niepodległościowe i dlatego początkowo udawał, że powstania nie ma. W depeszy do Churchilla twierdił, że powstanie nie rozpoczęło się, mimo że walki powstańcze trwały już pięć dni. Uznając powstanie za "awanturę warszawską", nie udzielił zgody aliantom zachodnim na międzylądowanie samolotów z pomocą dla powstania na lotniskach pozostająch pod kontrolą Armii Czerwonej.
11 września Niemcy przerwali połączenie Czerniakowa że Śródmieściem. W dniach 16-21 września przeprowadzono w rejonie Czerniakowa, Powiśla i Żoliborza desant żołnierzy 2 i 3 dywizji piechoty Pierwszej Armii Wojska Polskiego z zajętej 14 września przez wojska radzieckie Pragi. W sumie przez Wisłę przeprawiono 5 batalionów, które utworzyły przyczółki na Czerniakowie i Żoliborzu, nie zdołały ich jednak utrzymać. Ze względu na brak odpowiedniego wsparcia artyleryjskiego operacja(w której poległo blisko 3 tys. żołnierzy) zakończyła się niepowodzeniem. 23 września skapitulował Czerniaków, jedyny zajęty przez AK rejon przylegający do Wisły. Po zaciętych walkach w dniach 24-26 września padł Mokotów, 30 września Żoliborz.
Wynik Powstania
Tego samego dnia w Ożarowie rozpoczęły się rokowania kapitulacyjne. W dniu 2 października 1944 został zawarty układ o zaprzestanie działań wojennych w Warszawie. W dniach 3-5 października oddziały powstańcze złożyły broń i poddały się Niemcom.
Straty powstańcze ocenia się na 18 tys. zabitych i zaginionych, 25 tys. rannych. Do niewoli dostało się ok. 15 tys. żołnierzy i oficerów, w tym mianowany naczelnym wodzem generał T. Bór-Komorowski. Straty ludności cywilnej wyniosły ponad 180 tys. zabitych(głównie pomordowanych). Do wysokich strat mieszkańców stolicy przyczyniła się w dużej mierze ścisła współpraca ludności z walczącymi powstańcami. Tysiące budynków zostało zniszczonych podczas walk postańczych, a dzieła dokończyła walki, ale nie zakończyła systematycznego niszczenia stolicy Polski. Wykonując rozkaz Hitlera o zarównianiu Warszawy z ziemią, spalili oni i wysadzili w powietrze ponad 80% budynków. Niemcy stracili w walkach 10 tys. zabitych, 6 tys. zaginionych, 9 tys. rannych oraz ok. 300 pojazdów opancerzonych.
|
|
|
