|
 |
| (GMT+08:00)
2005-05-13 14:50:35
|
 |
|
Budowle zamieszkałe przez mniejszości narodowe
CRI
 Budynki mieszkalne w rejonach zamieszkiwanych przez mniejszości narodowe są bardzo różne. Dla przykładu, domy narodowości ujgórskiej w Xinjiangu, w północno-zachodniej części Chin, przeważnie mają płaski dach a ściany glinialne. Mieszkanie składa się z jednego do trzech pięter. Na zewnątrz zabudowań znajduje się podwórko.
Typowe mieszkanie narodowości tybetańskiej, tzw. "barbakan Diaofang" zewnętrzną ścianę ma zbudowaną z kamienia. Dach jest płaski, zbudowany z drewna.
Narodowość mongolska zwykle mieszka w przenośnym namiocie zwanym jurtą. 
Mniejszości narodowe w południowo-zachodnich Chinach najczęściej budują swe domostwa u podnóża skalnych ścian. Jako budulca używają drewna. Parter budynku jest pusty; dopiero na pierwszym piętrze mieszkają ludzie. Taki bambusowy budynek narodowości tajskiej w prowincji Yunan jest najbardziej charakterystyczny.
W rejonach południowo-zachodnich, narodowości Maio i Tujia mieszkają w domach na drewnianych podporach zwanych Diaojiaolou. Najczęściej budowane są one na schromych miejscach, bez fundamentów a budynek podparty jest kolumnami. Dom składa się z 2 lub 3 pięter. Najwyższe piętro jest bardzo niskie i służy tylko do przechowywania zboża. Na parterze znajdują się mniej potrzebne rzeczy lub hoduje się tam bydło.
Grota mieszkalna w północnych Chinach i mieszkanie w starym mieście
 Terytorium Chin jest bardzo rozległe. Skupia wiele narodowości. Forma, struktura, sztuka dekoracyjna i kolor mieszkań poszczególnych rejonów ma swoisty charakter. Teraz omówimy grotę mieszkalną w północnych Chinach i mieszkanie w starym mieście.
W rejonach środkowego i dolnego biegu Żółtej Rzeki, w północnych Chinach jest dużo mieszkań w grotach. W prowincji Shanxi, Gansu, Henan, Shan Xi i innych okolicznych rejonach, mieszkańcy wydrążali grotę w naturalnych zasobach glinialnych po czym łączyli kilka grot. Dach groty dobudowywano z cegieł i tak powstawała jaskinia. Taki dom odporny był na pożar i hałas. Zimą było w nim ciepło a latem chłodno. Oszczędzało się ziemię i pracę. Poza tym skutecznie łączono krajobraz naturalny z potrzebami życiowymi.
Chiny posiadają wiele dobrze zachowanych starówek. Znajduje się w nich wiele mieszkań prywatnych. Starówka Pingzyao w prowincji Shanxi i starówka Li Jiang w prowincji Yunnan zostały wpisane do listę światowego dziedzictwa kulturowego.
Starówka Pingyao jest najlepiej zachowanym starożytnym miasteczkiem powiatowym z dynastii Ming i Qing. Reprezentuje ona typowe starożytne miasteczko powiatowe ludów Han w środkowych Chinach. Mury, ulice, sklepy i świątynie w tym miasteczku są w zasadzie bardzo dobrze zachowane do dziś. Struktura i charakter budowy prawie nie zostały zmienione. Pingyao jest wspaniałym obiektem do badania odległej historii w dziedzinie politycznej, gospodarczej, kulturalnej, militarnej, budowlanej i artystycznej. 
Starówka Lijiang zbudowana w dynastii Song jest jedynym miasteczkiem, które łączy cechy tradycyjnych budowli ludności Naxi ze specyfiką obcycej architektury. Starówka Lijiang nie uległa wpływom środkowochińskiego systemu budowy miast. Sieć ulic w mieście jest nieregularna. Wokół starego miasta nie ma muru obronnego. Jezioro Heirongtan jest głównym źródłem wody w starym mieście. Woda jeziora dzieląc się na poszczególne strumienie kształci sieć wodną, która spływa do każdej rodziny.
Starożytne Budowle
Ogólna informacja na temat starożytnych budowli
Budowle są nazywane zastygłą muzyką i są ważnym nośnikiem informacji o dawnych cywilizacjach. Starożytne budowle to głównie drewniane budowle ludności Han, w tym także znakomite budowle poszczególnych mniejszości narodowych.
|
|
|
