|
 |
| (GMT+08:00)
2005-06-01 16:15:38
|
 |
|
Ogólne informacje o średniowieczu polskim
CRI
Początek średniowiecza w Polsce datuje się dopiero w X.
Datą początkową jest rok 966, czyli chrzest Polski. Trwa ono do początku wieku XVI.
Średniowiecze to bardzo długi okres w dziejach ludzkości, który niesie za sobą postęp, a jedyną rzeczą do zarzucenia może być to, że postęp ten był zbyt wolny w stosunku do innych epok. W epoce tej zdecydowanie wzrosła rola nauki: księża prowadzili szkoły przyklasztorne oraz parafialne, w których stosowano metodę pamięciowego nauczania, czyli tzw. scholastyki, a także powstały pierwsze uniwersytety do których uczęszczali studenci. Rozwój uniwersytetów przyczynił się do ożywienia kulturalnego, które nazywane jest "renesansem średniowiecza" lub "epoką twórczego porywu".
W średniowieczu zaczęła kształtowała się filozofia. Główną jej ideologią był teocentryzm, który głosił, że Bóg znajduje się w centrum wszechświata, a wszystko co się dzieje na świecie odbywa się wokół Niego. Wiązało się to z tym, że wszystkie sprawy były podporządkowane Bogu.
Był to okres wielu pielgrzymek do ziemi świętej, oddawania czci relikwiom, krucjat oraz pochodów biczowników. Możemy wziąć z nich przykład, gdyż obecnie ludzie nie potrafią cieszyć się drobnymi rzeczami czy przyjemnościami, wyzbywając się zasad moralnych i oddalając od Boga.
W "Legendzie o św. Aleksym" pokazany postał ideał ascety, który dla Boga wyrzekł się swojego pochodzenia, żony, majątku, sam wystawiając się na tułaczkę. W dzisiejszych czasach ludzie "gonią" za rzeczami materialnymi, zatracając tym samym sens własnego życia.
Średniowiecze miało również wpływ na ukształtowanie się literatury i sztuki. Mówiąc jednak o literaturze, musimy pamiętać o naszej niepełnej wiedzy w tym zakresie, bowiem nie zachował się cały dorobek tej epoki. To, co ocalało jest jednakże imponującą jej częścią.
Epoka ta wypracowała pewne reguły pisarskie, które dotyczyły zasad budowy wierszy i konstruowania prozy. Pojawiły się nowe gatunki, np. żywoty świętych. Rozwinęła się dwujęzyczność, tzn. pisano w uniwersalnym języku Kościoła, łacinie oraz w tworzącym się języku narodowym. Literatura średniowieczna odegrała dużą rolę w kształtowaniu się języka, kultury, cywilizacji i świadomości narodowej, przygotowała grunt dla rozwoju słowa w kolejnych epokach.
W średniowieczu głównym mecenasem sztuki był Kościół, powołany do szerzenia chrześcijaństwa. Dla potrzeb tej misji budowano wspaniałe świątynie, zakładano klasztory i szkoły. Rozwój myśli teologicznej wymagał pisania traktatów, sporządzania odpisów, kościoły należało przyozdobić rzeźbami i malowidłami - świątynia nie mogła mieścić się w szałasie, miała odzwierciedlać dostojeństwo i wspaniałość Boga i jego ziemskiego przedstawicielstwa, czyli Kościoła.
|
|
|
