|
 |
| (GMT+08:00)
2005-06-14 10:06:25
|
 |
|
Łączenie różnych technik pisarskich
CRI
- impresjonizm - zastosowanie delikatnych, subtelnych barw w opisach przyrody, krajobrazu, co sprawia, że przypominają one impresjonistyczne obrazy;
- naturalizm - związek ludzi z przyrodą, podporządkowanie ich życia rytmowi natury; rola popędu płciowego w życiu człowieka; liczne sceny naturalistyczne (np. obcięcie nogi przez Kubę); brzydota jako wyraz wierności w odtwarzaniu określonych sytuacji (choroby, nieszczęścia, sceny bijatyk, kłótnie);
- symbolizm - przedstawienie pewnych sytuacji i postaci w ten sposób, by osiągnęły one wymiar ponadczasowy, symboliczny; np. scena śmierci Boryny na roli, z którą było związane jego całe życie, w tej scenie Boryna przeobraża się w symbolicznego Siewcę;
-wielkie bogactwo środków stylistycznych: metafor, porównań, epitetów;
-antropomorfizacja przyrody, czyli nadawanie jej właściwości ludzkich;
"Chłopi" są powieścią o przemijaniu czasu, powtarzalności i zmienności w ludzkim życiu, powieścią o ludzkich namiętnościach.
Zakończenie
Przekształcenie wzorca powieści realistycznej dotyczy przede wszystkim zakresu konstrukcji czasu i przestrzeni w powieści. Reymont nie określa dokładnie ram czasowych akcji i nadaje przestrzeni charakter mityczny. W powieściach realistycznych takich jak np. "Lalka" czy "Nad Niemnem" mamy podany dokładnie czas i miejsca akcji. W "Chłopach" zaś można mówić o dwóch wymiarach czasu:
- Czas historyczny - właściwa akcja powieści obejmuje 9 miesięcy tj. od końca września do końca lipca, na początku lat 80. XIX wieku, najprawdopodobniej na przełomie 1883 -1884 roku.
- Czas mityczny - czas wyznaczany przez porządek natury: następstwo pór roku, święta kościelne, kalendarz prac na wsi, porządek narodzin i śmierci. Upływ czasu mierzony jest ilością dni przed i po świętach. Bohaterowie zawieszeni są jakby w próżni czasowej, nie mają dystansu do czasu historycznego. Dla nich święta są unaocznieniem tego samego wydarzenia, które miało miejsce tysiące lat temu. Ich świat idzie ustalonym porządkiem naturalnym, który jest odwieczny i niezmienny. Właśnie dlatego bohaterowie pogodzeni są ze śmiercią. Taka jest kolej rzeczy. Przestrzeń akcja powieści rozgrywa się w Lipcach - jej pierwowzorem jest wieś leżąca koło Skierniewic, wsi położonej w dolinie i otoczonej pagórkami. Oddaje to zamknięty charakter miejsca postrzeganego, jako środek mitycznego świata. Granica wsi to jednocześnie granica świata jej mieszkańców. Charakterystyczna jest niechęć dla przybyszów z zewnątrz jako zagrożenia dla jej mieszkańców. Jej centralne punkty to kościół, karczma, tartak, kuźnia i cmentarz. W każdym z nich obowiązuje ściśle przestrzegana hierarchia. Reymont nie odtwarzał realnie istniejącej wsi, ale stworzył wieś stanowiącą swoistą syntezę wsi polskiej.
W życiu chłopów lipeckich kultura, praca, obrzędowość religijna splatają się w całość. Bohaterowie są głęboko i trwale zakorzenieni w swojej rzeczywistości, a Lipce stanowią dla nich dosłownie cały świat. Chłopi żyją w kręgu kultury zamkniętej, tradycyjnej i rygorystycznej. To ona wyznacza bohaterom normy etyczne, którym muszą się podporządkować. Cykliczność obrzędów, niezmienność i uniwersalność kultury nadają powieści charakter mityczny. Umożliwiło to Reymontowi stworzenie pełnego obrazu życia wsi, a jednocześnie zaprezentowania koncepcji ponadczasowego, uniwersalnego rytmu życia człowieka zakorzenionego w tradycji, żyjącego zgodnie z prawami natury i według nakazów religii.
Odstępstwa od realistycznego modelu powieści widoczne są także na płaszczyźnie narracji i kompozycji, które miały być przejrzyste. "Chłopów" można uznać za przykład powieści modernistycznej - przemieszanie elementów naturalizmu, impresjonizmu i symbolizmu. Zazwyczaj w powieści realistycznej bohaterem była wybitna jednostka, pozostająca w konflikcie ze światem/ społeczeństwem. Tutaj zaś mamy do czynienia z bohaterem zbiorowym. Zbiorowość ta stanowi układ odniesienia, który określa zarówno sytuację bohaterów w życiu wsi, jak również ich poglądy, emocje.
|
|
|
