300 lat później, w mieście uważanym za dom haftowanych butów, urodził się wielki filozof Xun Zi. Xun traktował bardzo poważnie handel lokalnymi produktami hafciarskimi. W jego znanej książce "Xun Zi", zanotował on wzrost popularności w hafciarstwie żelaznych igieł, gloryfikując igłę z punktu widzenia filozofa. Zauważył on, że igła używana do haftów promuje rozwój ekonomiczny i stabilność społeczną.
Nawet w czasach neoterycznych lokalny jedwab i hafty miały wysokie uznanie w Chinach i za granicą. Lokalne kobiety rozpoczynały swoje kariery hafciarskie w bardzo młodym wieku i spędzały ponad 10 lat na haftowaniu swoich małżeńskich butów. W ten sposób chciały one zademonstrować ich lojalność dla miłości i aspiracje do szczęścia. Reformy socjalne także interpretowały haft jako ważny standard przy ocenie młodej kobiety.
Do haftowania skomplikowanych wzorów na butach od obcasa do czubka butów i od podeszwy do brzegu butów używane są kolorowe jedwabne nici.
Informacja o naszej redakcji
Informacja o CRI
