"kiedy misionarze przybyli do nszej wioski, byłem dzieckiem. Słyszałaem, że w kościele chrześcijańskim prowadzono naukę śpiewu, lecz byłem tam tylko raz. Pieśni, które umiem śpiewać teraz, nauczyłem się od ludzi wyszkolonych w kościele. Później stopniowo zacząłem uczyć śpiewu także innych ludzi."
Mieszkańcy wioski Bahualing przetłumaczyli pieśni nabożne na język narodowości Lisu i wykonywali je na cztery głosy. Pierwszym głosem śpiewają ludzie młodzi, drugim głosem śpiewają kobiety, trzecim i czwartym głosem śpiewają ludzie w średnim wieku.
