W sferze stosunków międzynarodowych pojawiła się, w okresie dziesięciolecia Nowej Ery w ChRL i na świecie (2012 r.-2022 r.), innowacyjna i cenna kategoria określana mianem Xiplomacy. Łatwo zauważyć, że jest ona wynikiem połączenia pierwszej części nazwiska J.E. Pana Xi Jinpinga, najwyższego przywódcy ChRL (Core Leader) oraz większego fragmentu słowa diplomacy, które mówi samo za siebie. Kategoria ta i jej dotychczasowe efekty praktyczne robią już furorę w Chinach i na całej arenie globalnej oraz powodują, że ludzkość, sponiewierana kryzysami, wojnami oraz przeróżnymi nieszczęściami i plagami, może mieć niepłonną nadzieję na poprawę swego losu oraz na lepszą przyszłość dla siebie i dla przyszłych pokoleń. A priori mogę stwierdzić, iż Xiplomacy powinna już zostać zaliczona do kręgu najdoskonalszych wynalazków chińskich (jak np.: akupunktura, zegar słoneczny, druk, tusz, kaligrafia, papier, kompas, jedwab, herbata, makaron, porcelana, żeglowanie pod wiatr, proch, fajerwerki i wiele innych.). Wynalazki te przyspieszyły i zrewolucjonizowały pozytywnie oraz do głębi rozwój całej cywilizacji ludzkiej. Tego też oczekujmy od Xiplomacy Effect.
Poczynając od Mao Zedonga, ojca-założyciela Chin Ludowych w 1949 r., najwyższe stanowiska w tym państwie zajmowali wybitni przywódcy z pozostałych „czterech pokoleń” (tak się to określa w terminologii chińskiej), a mianowicie: Deng Xiaoping, Jiang Zemin, Hu Jintao i obecnie Xi Jinping. Każdy z nich miał i ma na swoim koncie poważne, wręcz epokowe dokonania teoretyczne i praktyczne. Np.: Mao - wprowadzenie Chin Ludowych na drogę socjalistycznego rozwoju, znormalizowanie stosunków z USA i in.; Deng - zainicjowanie polityki reform i otwarcia na świat oraz (współcześnie) Xi - kompleksowe budowanie nowoczesnego socjalistycznego państwa chińskiego i lepszego świata w Nowej Erze i na Nowej Drodze, zgodnie z uchwałami 18., 19. Zjazdu KPCh (w 2012 r. i w 2017 r.) oraz 20. Zjazdu tej stuletniej Partii w roku 2022. Z natury rzeczy, ww. przywódcy z pierwszych czterech pokoleń również zajmowali się czynnie problematyką międzynarodową i to, niekiedy w bardzo trudnych sytuacjach (np. wojna koreańska, wojna wietnamska, spory chińsko-radzieckie, wojna w Afganistanie i in.); ale żaden z tych przywódców nie był tak wszechstronny i tak aktywny w tych sprawach jak właśnie Xi Jinping!
Doprowadza On do niebywałego rozkwitu i rozmachu chińską politykę otwarcia na świat (opening up) - z korzyścią dla własnego państwa i narodu oraz dla całej społeczności międzynarodowej. Ponadto, trudno byłoby doszukać się innego przywódcy zagranicznego najwyższej rangi, który dorównałby w miarę skutecznie Przewodniczącemu Xi i jego niezwykłej aktywności w sprawach międzynarodowych. Trzeba pamiętać, przy tym, że przywódca chiński ma, przede wszystkim, na głowie i ponosi odpowiedzialność za dobrostan ponad 1,4 mld obywateli i za pomyślny rozwój własnego kraju - wielkiego mocarstwa, Partii, sił zbrojnych i in., a jednak wykazuje nieustannie troskę o lepszą przyszłość całej ludzkości. Bez wątpienia, bierze On na swe barki epokowe zadania na miarę ogólnoludzkich gigantów polityki, rozwoju i dyplomacji.
Kardynalne i długofalowe założenia Xiplomacy w Nowej Erze i na Nowej Drodze zostały określone przez najwyższe organy władzy partyjnej i państwowej w ChRL, jakże często z inicjatywy samego Przewodniczącego Xi Jinpinga. Perspektywy tych założeń i planów sięgają przynajmniej do 2049 r. (stulecie powstania ChRL). Niedawny wybór Przewodniczącego Xi na kolejną trzecią kadencję na najwyższych stanowiskach partyjnych, państwowych i wojskowych sprawia, że silny, mądry, realistyczny i charyzmatyczny przywódca będzie miał sposobność kontynuowania swego dzieła, rozpoczętego w 2012 r.; oraz że będzie On dysponował sprawnymi kadrami i odpowiednimi nowoczesnymi instrumentami dla pomyślnej realizacji, a także dla bardzo niezbędnego, owocnego oraz relatywnie niedługiego uwieńczenia owego dzieła; tzn.: - zbudowania nowoczesnego socjalizmu o specyfice chińskiej w Nowej Erze i na Nowej Drodze; - zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa Chinom, a także wszystkim narodom i państwom świata; oraz - promowania pomyślnego zrównoważonego i zielonego rozwoju na zasadach sprawiedliwego Nowego Ładu Międzynarodowego oraz lepszego wspólnego jutra dla wszystkich obywateli Ziemi. W tym sensie, Xiplomacy odegra nieocenioną rolę łącznika i wspierania polityki wewnętrznej i reform w ChRL oraz jej strategii i polityki w skali globalnej.
Te właściwości i możliwości Xiplomacy mogą być szczególnie pomocne obecnie celem wyprowadzenia świata z istniejącej zapaści rozwojowej, odrobienia zaległości i usunięcia dysproporcji, wygaszenia licznych ognisk niszczycielskich wojen i krwawych konfliktów, niedopuszczenia do III (i ostatniej?) wojny światowej oraz wyprowadzenia naszej cywilizacji na w miarę prostą i mniej wyboistą drogę rozwoju i postępu. Słowem - wielką szansą i zasługą Xiplomacy i rosnącego potencjału Chin może stać się nie tylko zbudowanie Nowego Świata i nowej cywilizacji ludzkiej, jakiej nie zaznała jeszcze jej długa historia, ale również zapisanie bezprecedensowego jakościowego rozdziału na kartach tejże historii. Bardzo ważne byłoby położenie kresu sinusoidalnemu „rozwojowi” naszej cywilizacji (tzn. metodą wzlotów i upadków) oraz sprawienie, aby normalny rozwój odbywał się wzdłuż linii prostej wznoszącej się. Po temu Xiplomacy dysponuje ważnymi i raczej unikalnymi atutami jakościowymi i ilościowymi.
Główne atuty:
Oto one: najpierw o tych pierwszych. Fundamentalnym walorem jakościowym Xiplomacy jest jej globalny charakter oraz kompleksowe i skuteczne zajmowanie się priorytetowymi problemami interesującymi wszystkich ludzi. Do tej pory nikt inny, żadne państwo, region czy organizacja międzynarodowa tego nie czyniły, mimo że takie były i są ich statutowe obowiązki. Dlatego właśnie na świecie jest tyle nieszczęść i zjawisk patologicznych: ubóstwo, głód, epidemie, analfabetyzm, bezrobocie, terroryzm, zagrożenia ekologiczne i klimatyczne oraz całe armie uchodźców z biednego Południa szturmujące bramy bogatszej ale też coraz biedniejszej Północy. W Chinach nie ma już takich zjawisk, albo prawie nie ma i Chińczycy dobrze wiedzą, jak trzeba rozwiązywać takie problemy. Świat powinien czerpać całymi garściami z ich doświadczeń, tym bardziej że Chińczycy chętnie i bez wyzyskiwania dzielą się nimi z potrzebującymi. W tym celu inne rządy, media i narody powinny wyzbyć się pokutujących jeszcze przesądów, kłamstw, hejtów, nonsensów i prowokacji antychińskich. „Demokracja amerykańska” wcale nie jest lepsza od demokracji chińskiej; każda z nich ma swoją specyfikę, którą należy uznawać i szanować oraz nie podejmować prób siłowego obalania systemu. I tak okaże się w końcu, który system będzie lepszy i odniesie zwycięstwo. Dlatego też posądzanie Chin o „autorytaryzm” i zarazem gloryfikowanie „American Democracy” graniczy z absurdem i z wierutnym kłamstwem.
Ponadto, Xiplomacy znajduje się po trosze w sytuacji przodownika - jako czołowego prowadzącego zawodnika, np. w wyścigu kolarskim. Jeśli utrzyma on swoją przewagę i tempo, to wygra i jako pierwszy dotrze do mety, a jego rywale pozostaną w tyle. Przy czym metą jest zbudowanie Nowego Świata wedle reguł Nowej Ery, pokoju, bezpieczeństwa, równości, sprawiedliwości i wzajemnego poszanowania narodów, państw i poszczególnych obywateli. Świat zmieni się na lepsze dopiero wówczas, kiedy - podobnie jak w Chinach - humanizm i dobro człowieka stanie się priorytetem najwyższej rangi dla wszystkich, rządzących i rządzonych. Jest jeszcze jeden niezwykle ważny aspekt jakościowy w tej materii. Otóż, autorzy, promotorzy i realizatorzy założeń socjalizmu chińskiego, jego Xiplomacy i innych instytucji systemowych nie mieli skąd czerpać wzorów, doświadczeń i unikać błędów popełnionych już przez innych. Takich rozwiązań, jak chińskie, jeszcze nigdy i nigdzie na świecie nie było. Są to więc bez wątpienia rozwiązania pionierskie, w pełni uzasadnione eksperymentalnie i naukowo. Ryzyko pomyłki jest minimalne i zależne głównie od czynników i perturbacji zewnętrznych, przed którymi Xiplomacy stanowi coraz bardziej skuteczną tarczę ochronną.
Jestem przeświadczony, że systemu i rozwoju chińskiego nie spotka los (wzloty i upadki), jakiego doświadczyły w ciągu dziejów kolejne podmioty imperialne, dyktatorskie, autokratyczne, militarystyczne, kolonialne, niewolnicze i in. Zastanówmy się krótko nad tym, jak powstawały i jak upadały kolejne imperia: mongolskie, perskie, greckie, egipskie, rzymskie, kolonialne, faszystowskie, radzieckie i inne pomniejsze (otomańskie, francuskie, niemieckie, włoskie, japońskie, hiszpańskie, portugalskie, belgijskie, holenderskie i in.). Wszystkie one nie zdały egzaminu historycznego i praktycznego oraz waliły się jak przysłowiowe domki z kart, pozostawiając za sobą olbrzymie ofiary, straty, zacofanie uciemiężonych i gruzy oraz bardzo marne i bolesne wspomnienia. Dekolonizacja zmiotła je z powierzchni ziemi. Dlaczego? Ano dlatego, że ich zamiary, plany i praktyki, zwłaszcza metody siłowe i rabunkowe były antyludzkie oraz oderwane od realiów krajowych, regionalnych i globalnych. Podobny los może spotkać relatywnie nielicznych już współczesnych pretendentów imperialnych, jak np. masonerii żądnej władzy nad światem, zwolenników Pax Americana czy niesławnej „American Democracy”, a nawet takie odczłowieczone i zimnowojenne organizacje jak NATO. W świetle powyższego Strona chińska oraz wykonawcy polityki zagranicznej ChRL, szczególnie analizowanej Xiplomacy, dobrze wiedzą, jak postępować nie należy i co trzeba czynić, aby powstały pokojowo i modernistycznie Nowe Socjalistyczne Chiny oraz Nowy Świat w Nowej Erze i na Nowej Drodze rozwoju; świat wolny od naleciałości i wypaczeń z przeszłości, jak np.: hegemonizm, agresywność, ingerencja w sprawy wewnętrzne, dyskryminacja, wyzysk człowieka przez człowieka, kryzysy różnego rodzaju, dotkliwy brak równoprawności, nawyki zimnowojenne, gry na sumę zero, biegun bogactwa i biegun nędzy oraz jakże dużo innych szkodliwych patologii.
Po drugie, jeśli chodzi o aspekty ilościowe Xiplomacy, to jest ich coraz więcej i coraz bardziej liczących się. A mianowicie: polityka zagraniczna ChRL, pod przewodem Xi Jinpinga, którego autorytet umacnia się coraz bardziej w przestrzeni międzynarodowej, zyskuje solidne poparcie ze strony wielkich organizacji międzynarodowych; jak np. BRICS (Brazil-Russia-China-South Africa), Szanghajska Organizacja Współpracy i inne, do których garnie się coraz więcej kandydatów. Cennym przedsięwzięciem Chin jest Belt&Road Initiative (nowy szlak jedwabny już o zasięgu globalnym), Współpraca Chin z państwami Europy Środkowo-Wschodniej, uruchomienie eurazjatyckich połączeń kolejowych (kontenerowych), ożywiona działalność inwestycyjna w skali światowej, pomoc humanitarna i materialna w zwalczaniu skutków pandemii i klęsk żywiołowych i wiele innych. Dzięki temu Xiplomacy, bazująca na zasadach uczciwego partnerstwa i wzajemnych korzyści (win-win cooperation), zyskuje coraz większe poparcie ze strony innych państw, organizacji regionalnych i międzynarodowych oraz liczących się osobistości i autorytetów politycznych, moralnych, gospodarczych i in. Moja prognoza jest jednoznaczna w tym procesie: w miarę, jak społeczność międzynarodowa dostrzegać będzie korzyści wynikające ze współpracy z Chinami w ramach otwarcia na świat i Xiplomacy, efektywność poczynań w tej mierze będzie systematycznie zwiększać się. Zresztą, tak już się dzieje obecnie, tym bardziej, że wpływy i prestiż Przewodniczącego Xi uległy poważnemu umocnieniu w wyniku najnowszych wydarzeń, poczynając od 20. Zjazdu KPCh.
Współczesne dokonania:
Półmetek listopada 2022 r. upłynął pod znakiem niezwykle ożywionej działalności Prezydenta Xi Jinpinga na arenie międzynarodowej, zwłaszcza jeśli chodzi o Jego bezpośredni udział, kontakty i rozmowy po okresie Xiplomacy on-line z powodu pandemii. Uzbrojony w mandat 20.Krajowego Zjazdu KPCh na trzecią kadencję najwyższego przywódcy Partii i Państwa chińskiego Xi nadał równocześnie niesamowity impet kompleksowej modernizacji ChRL, innowacyjnej przebudowie świata oraz, naturalnie, doskonaleniu samej instytucji Xiplomacy. Z uzasadnionym podziwem analizowałem wnikliwie (choć na odległość) rozmowy, kontakty oraz udział Prezydenta Xi w konferencjach międzynarodowych w Indonezji i w Tajlandii. Cała ta seria wydarzeń rozpoczęła się od Jego przełomowego i obiecującego spotkania face-to-face z J.E. Joe Bidenem, Prezydentem USA, na wyspie Bali (14.11.2022.). Następnie Prezydent Xi Jinping uczestniczył w już 17. Konferencji G20 (najbogatszych państw świata) też na Bali (15-16.11.2022.); po czym udał się do Bangkoku na 29. nieformalną konferencję APEC (Asia-Pacific Economic Cooperation), w dniach 14.-19.11.2022. oraz celem złożenia oficjalnej wizyty państwowej w Tajlandii (20.-21.11.2022.). (Nota bene: podczas pobytu w Bangkoku, na konferencji APEC, Prezydent Xi odbył też krótką rozmowę z J.E. Panią Kamalą Harris, Wiceprezydentem USA). Istotnie, program tych ważnych wydarzeń był niezwykle bogaty, napięty i owocny.
W ramach Xiplomacy realizowane są, naturalnie, kardynalne i nadrzędne zadania i cele makro modernizowanej chińskiej polityki otwarcia na świat w Nowej Erze i na Nowej Drodze, takie jak przykładowo: utrwalanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, tworzenie nowego sprawiedliwego ładu światowego na zasadach multilateralizmu, regulowanie napięć, sporów i konfliktów metodami konsultacji, negocjacji i dyplomacji, maksymalnie możliwe stymulowanie współpracy gospodarczej na zasadach partnerstwa i wzajemnych korzyści oraz zrównoważonego i zielonego rozwoju, dążenie do zapewnienia lepszego wspólnego jutra dla wszystkich obywateli Ziemi, udzielanie pomocy humanitarnej w przypadku pandemii i klęsk żywiołowych itp.; usuwanie zjawisk patologicznych, np. korupcji i dysproporcji, szczególnie przepaści rozwojowej między Południem i Północą, doskonalenie kontaktów pomiędzy wielkimi mocarstwami i licznymi pozostałymi 200 państwami oraz organizacjami międzynarodowymi, szczególnie ONZ, z którymi systematycznie współpracuje ChRL, zwalczanie zjawisk negatywnych, jak np.: hegemonizm, skłonności zimnowojenne i agresywne, terroryzm, ingerencje w sprawy wewnętrzne itp.
Udział Prezydenta Xi w ww. wydarzeniach na terenie Azji Południowo- Wschodniej wykazał jednocześnie, że - w ramach Xiplomacy - zajmuje się On także licznymi konkretnymi i bardziej szczegółowymi acz ważnymi sprawami międzynarodowymi. Zaświadczają o tym jednoznacznie i dobitnie tamtejsze przemówienia Pana Prezydenta Xi oraz uchwalone Deklaracje końcowe omawianych Konferencji, których najważniejsze treści przedstawiam poniżej. G20, przemówienie Prezydenta pod tytułem „Współpraca celem sprostania wyzwaniom współczesności i budowania lepszej przyszłości”. Wypowiedź ta obrazuje plastycznie rozumowanie, filozofię i praktykę Szefa Xiplomacy. Sytuacja międzynarodowa pozostaje nadal skomplikowania - utrzymują się w dalszym ciągu ogniska pandemii, gospodarka globalna jest coraz bardziej krucha, występują napięcia w środowisku geopolitycznym, zarządzanie ważnymi sprawami globalnymi jest nieadekwatne oraz nasila się kryzys żywnościowy i energetyczny. Wszystkie te zjawiska stanowią łącznie ogromne wyzwanie dla rozwoju świata. Potrzebuje on, celem sprostania tym wyzwaniom, wizji wspólnoty (współdziałania), czyli wspólnej przyszłości dla wszystkich, pokoju, rozwoju i wzajemnie korzystnej współpracy.
Należy „zastąpić istniejące podziały jednością a konfrontację współpracą…; wszystkie kraje powinny podać sobie ręce i odpowiedzieć na pytanie: co złego dzieje się w naszym świecie i jak powinniśmy uporać się z tym złem?” Wyjściem z sytuacji powinien być kompleksowy wspólny rozwój globalny, z którego owoców powinni korzystać wszyscy oraz umocnienie solidarności międzynarodowej. „Dobrobyt i stabilność byłyby niemożliwe w takim świecie, w którym bogaci stają się jeszcze bogatsi, a biedni coraz biedniejsi”. Dlatego też wielkie mocarstwa i zamożniejsze państwa powinny pomagać ubogim. W tym duchu, Chiny zaproponowały 15 konkretnych przedsięwzięć dla „G20 Action for Strong and Inclusive Recovery”. Chodzi o to, aby odnowa gospodarcza stała się bardziej wytrzymała, aby zmniejszyć oddziaływanie przeciwnych wiatrów wobec globalizacji oraz aby nie dopuścić do recesji w gospodarce światowej i aby udzielać stosownej pomocy krajom rozwijającym się. W związku z tym Chiny wyrażają poparcie dla przyjęcia Unii Afrykańskiej (African Union) do G20.
Najważniejsze współczesne zadania są następujące: położenie kresu pandemii Covid-19; niedopuszczenie do inflacji w skali globalnej; sprostanie zagrożeniom gospodarczym i finansowym; utrzymanie zadłużenia na bezpiecznym poziomie; rozwijanie handlu międzynarodowego oraz gospodarki cyfrowej i zielonej, także na linii Północ-Południe oraz zwalczanie korupcji. Pokonanie tych przeciwności miałoby kluczowe znaczenie dla stymulowania rozwoju globalnego. Ponadto, konieczne jest wprowadzenie systemu handlu wielostronnego, wdrożenie norm liberalizacji i ułatwień w ramach niezbędnego modelu otwartego handlu światowego, łagodzenie skutków zmian klimatycznych, stymulowanie rozwoju o niskim zużyciu węgla, zlikwidowanie rajów podatkowych i przestępczych poczynań w nich. Aby osiągnąć te wszystkie cele - niezbędne jest zapewnienie pokojowego oraz stabilnego środowiska (otoczenia) międzynarodowego, niepodzielnego bezpieczeństwa państw i narodów, przeprowadzanie negocjacji i konsultacji w sprawach spornych oraz stosowanie metody pokojowego regulowania kryzysów. W sumie, kryzys żywnościowy i energetyczny stanowi obecnie najbardziej palące wyzwanie wobec rozwoju globalnego. Zasadniczym powodem tego kryzysu jest zerwanie łańcuchów zaopatrzenia i dostaw oraz pogorszenie międzynarodowej współpracy gospodarczej. Celem uporania się z tym kryzysem należy: naprawić zerwane łańcuchy i ustabilizować ceny rynkowe; nie upolityczniać kwestii niedostatku żywności i energii oraz nie wykorzystywać ich jako broni (oręża); rozbudowywać źródła czystej (zielonej) energetyki; nie stosować jednostronnych sankcji i restrykcji, szczególnie w zakresie współpracy naukowo-technicznej.
Uwaga osobista: analizując treści tego (i innych) przemówień Prezydenta Xi dochodzę do jednoznacznego wniosku, że zapewne żaden spośród przywódców neokapitalistycznych i neoliberalnych nie zdobyłby się na analogiczną pozytywną wypowiedź w sprawach tak bolesnych i tak żywotnie ważnych dla całej ludzkości! M.in. na tym polega nowa jakość i efektywność Xiplomacy oraz poważna przewaga merytoryczno-polityczna jej Promotora nad innymi.
Deklaracja końcowa G20:
jej tytuł oficjalny brzmi: „G20 Bali Leaders’ Declaration”. Ten ważny dokument składa się 52 punktów. Jeden z nich (pkt nr 3) dotyczy problematyki ukraińskiej. Podkreślono w nim, że wojna na Ukrainie wywiera negatywny wpływ na gospodarkę światową, wyrażono ubolewanie z powodu agresji rosyjskiej i zażądano wycofania wojsk rosyjskich z terytoriów ukraińskich oraz zaprzestania szantażu nuklearnego. I tu znamienna ciekawostka: bowiem tylko większość („most G20 members”) potępiła zdecydowanie agresję, podczas gdy „wystąpiły również inne poglądy i odmienne oceny sytuacji i sankcji”. Wymowne jest również to, że w Deklaracji końcowej zostały zawarte liczne stanowiska i opinie wyrażane przez Xiplomacy nie tylko w sprawach ukraińskich. Jak np.: przestrzeganie norm prawa międzynarodowego, pokojowe rozwiązywanie konfliktów na drodze dyplomacji, negocjacji i dialogu, utworzenie systemu multilateralnego (także w handlu), który umocni pokój i stabilizację, wspólne podchodzenie do wspólnych zagrożeń, zapewnienie odnowy gospodarczej oraz zrównoważonego rozwoju gospodarczego, ożywienie międzynarodowej współpracy gospodarczej, stosowanie rozwiązań innowacyjnych, szczególnie w rolnictwie, zmniejszanie zadłużenia, wprowadzanie szerzej rozwiązań cyfrowych oraz najnowszych zdobyczy nauki i techniki, zwiększenie efektywności ochrony środowiska naturalnego i różnorodności gatunków (biodiversity), zwalczanie korupcji, prania brudnych pieniędzy, finansowania terroryzmu in. Nie trudno zauważyć, że włączenie tak wielu istotnych koncepcji i propozycji chińskich do Deklaracji G20 stanowi poważny sukces Xiplomacy i jej Promotora.
Konferencja APEC:
(do APEC należą gospodarki 18 państw A-P, od Nowej Zelandii do USA). Przemówienie Prezydenta Xi pt.: „Ponoszenie odpowiedzialności i solidarne współdziałanie celem zbudowania stowarzyszenia Azji i Pacyfiku o wspólnej przyszłości”. Główne myśli: nie tylko pandemia Covid-19 i inne wyzwania, np. uniletaralizm, protekcjonizm, inflacja itp. wywierają negatywny wpływ na proces odnowy gospodarczej świata. W minionych dziesięcioleciach w Azji i na obszarach Pacyfiku (A-P) zdarzył się prawdziwy „cud gospodarczy”. Również obecnie następuje zwiększenie roli i umocnienie pozycji tego ogromnego regionu w sytuacji, kiedy rozwój świata znalazł się na rozdrożu. Potrzebą chwili jest przeto budowanie stowarzyszenia A-P o wspólnej przyszłości oraz wznoszenie jego współpracy ku nowym wyżynom (na coraz wyższy poziom).
W tym celu Mówca przedstawił 4 propozycje o bardzo ważnym znaczeniu strategicznym:
1 - zapewnienie uczciwości i sprawiedliwości oraz pokoju i stabilizacji w A-P , niezawodne realizowanie wizji wspólnego, kompleksowego i zrównoważonego bezpieczeństwa na zasadach współpracy, poszanowania suwerenności oraz integralności terytorialnej wszystkich państw, nieingerencji w ich sprawy wewnętrzne, uznawania systemów (ustrojów) wybranych przez obywateli, a także pokojowego regulowania konfliktów i sporów metodami dialogu i konsultacji. Państwa A-P powinny też uczestniczyć aktywnie w zarządzaniu sprawami globalnymi, kreować sprawiedliwy i pokojowy ład na Ziemi, zapewnić również pokojowy i ustabilizowany rozwój w samej A-P i gdzie indziej.
2 - Konieczne jest także stworzenie warunków otwartości i kompleksowości celem zapewnienia pomyślności (dobrobytu) na całym obszarze A-P, doskonalenie w dalszym ciągu jego systemu otwartego regionalizmu, efektywniejsze koordynowanie polityki makroekonomicznej, stymulowanie handlu i inwestycji poprzez liberalizację i ułatwienia oraz utworzenie strefy wolnego handlu na obszarze A-P. Owoce jej rozwoju powinny być dzielone pomiędzy wszystkich obywateli regionu. Kluczowe znaczenie ma także sprawne realizowanie postanowień umowy o RCEP (Regional Comprehensive Economic Partnership), do którego powinny dołączyć również państwa z drugiej strony Pacyfiku. M.in. w tym celu ChRL zorganizuje w przyszłym roku 3.Forum Inicjatywy Pasa i Szlaku;
3 - konieczne jest realizowanie zielonego rozwoju o niskim poziomie zużycia węgla (low carbon development) celem budowania czystej i pięknej A-P (to ewidentna aluzja do programu tworzenia zielonych i pięknych Chin). Państwa członkowskie APEC powinny lepiej współpracować w sferze ochrony środowiska, zmian klimatycznych, stymulowania rozwoju cyfrowego i zielonego, eliminowania ubóstwa poprzez efektywniejsze realizowanie założeń ONZ-towskiej Agendy 2030 ws. zrównoważonego rozwoju, zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego, energetycznego i zdrowotnego itp. W tym celu Prezydent Xi przedstawił w ONZ, we wrześniu 2021 r., Inicjatywę ws. Rozwoju Globalnego.
4 - Ponadto, państwa członkowskie APEC powinny okazywać sobie skuteczną pomoc w dążeniu do ich lepszej wspólnej przyszłości, utrzymywać odpowiedni kierunek i tempo współpracy oraz postępować jak „członkowie jednej rodziny”, czy też jak pasażerowie na jednym statku. W każdym razie, ChRL będzie lansować i stymulować wspólny rozwój na zasadach pokoju, równości, wzajemnych korzyści oraz w duchu wzajemnego poszanowania i partnerstwa. W tym celu ChRL będzie rozszerzać i pogłębiać swą politykę „otwarcia na świat”.
Prezydent Xi zakończył swe przemówienie tajskim przysłowiem, które głosi, jak następuje: „co zasiejesz, to sobie zbierzesz” (odpowiednik polskiego „jak sobie pościelesz, tak się wyśpisz) oraz odwołaniem się do APEC-wskiej Putrajaya Vision 2040, czyli dokumentu uchwalonego tam w 2020 r. (Putrajaya - to nowa, od 1999 r., administracyjna stolica Malezji i ósmy region federalny tego kraju). Wspomniany dokument postuluje skoncentrowanie się APEC na trzech głównych kierunkach działalności gospodarczej: - handel i inwestycje; - innowacje i cyfryzacja; - silny, odpowiednio zrównoważony, trwały, bezpieczny i kompleksowy wzrost gospodarczy. Konkluzja Prezydenta Xi w kwestii Putrajaya Vision 2040 i ww. przysłowia tajskiego brzmiała następująco: „teraz trzeba kultywować obsiane pola, troszczyć się o właściwy wzrost zasiewów a następnie zbierać obfite plony”.
Dokumenty Konferencji:
Deklaracja końcowa zawiera 23 punkty obejmujące najważniejsze kwestie będą przedmiotem obrad na Konferencji APEC (Bangkok, 2022 r.). Także w tym dokumencie zawarte zostało ostre ale niejednomyślne potępienie agresji Rosji na Ukrainę i żądanie wycofania wojsk rosyjskich z jej terytorium. Podkreślono znaczenie rozwijania handlu i inwestycji oraz stworzenia otwartego i sprzyjającego środowiska a także odpowiednich warunków po temu. Docelowo powinna powstać strefa wolnego handlu w A-P. Natomiast celem zapewnienia sprawnej post pandemicznej odnowy gospodarczej (post Covid economic recovery) trzeba będzie przeprowadzić stosowne reformy strukturalne również w APEC, poprawić system zarządzania, ulepszyć usługi i zahamować inflację. Przyszły rozwój gospodarczy w A-P wymaga otwartości i wzajemnych powiązań (interconnected), usunięcia istniejących barier, w szczególności w sferze logistyki i usług powiązanych z nią oraz stosowania technologii cyfrowych. Powinno to doprowadzić niebawem do silnego, zrównoważonego, bezpiecznego i kompleksowego rozwoju w A-P oraz do sprostania wyzwaniom ze strony zmian klimatycznych, skrajnych zjawisk pogodowych, klęsk żywiołowych, a także do zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego i energetycznego.
Osiągnięcie tego celu wymagać będzie, ponadto, ograniczenia emisji gazów przemysłowych do atmosfery około ziemskiej, zahamowania nielegalnego rybołówstwa oraz zanieczyszczania wód mórz i oceanów. W tym kontekście, narada APEC wyraziła poparcie dla postanowień zawartych w odrębnym dokumencie uchwalonym w Bangkoku ws. „Bio-Circular-Green Economy” (o czym poniżej). W trakcie zwalczania skutków i konsekwencji pandemii Covid-19 należy również brać pod uwagę podejmowanie środków profilaktycznych celem unikania analogicznych pandemii w przyszłości. APEC opowiada się za rozwojem rolnictwa celem zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego oraz za szerszym włączeniem do podejmowanych działań kobiet, rozmaitych plemion, inwalidów, ludności zamieszkującej na odległych terenach oraz młodzieży. Zapowiedziano zdecydowaną walkę z korupcją i z rajami podatkowymi. Na Konferencji zapowiedziano, że kolejne sesje APEC odbędą się w: USA (2023 r.), w Peru (2024 r.) i w Korei Południowej (2025 r.).
Bangkok Goals on Bio-Circular-Green Economy:
jest to bardzo interesujący i ważny dokument zwiastujący nadejście ery ekologizacji gospodarki (jeśli tak można powiedzieć). APEC wiedzie prym w tej materii w gospodarce światowej. Zresztą, APEC, A-P i - praktycznie - cały świat nie ma innego wyjścia, jeśli chce uwolnić ludzkość od dotychczasowych „kopciuchów” gospodarczych zatruwających globalne środowisko naturalne i powiększających wskaźniki śmiertelności obywateli Ziemi oraz obumieranie fauny i flory. Analizowany dokument składa się z 7 punktów ramowych i licznych podpunktów szczegółowych. Oto najważniejsze elementy tego dokumentu: - poparcie dla ocen, celów i zadań zawartych w ww. „Putrajaya Vision 2040; - konieczność zagwarantowania zrównoważonego rozwoju dla całego obszaru A-P; - analizowany model rozwojowy będzie służył celom zrównoważonego i kompleksowego rozwoju gospodarki światowej.
Obejmuje on 4 główne składniki ekonomiczne: wykorzystanie zdobyczy nauki i techniki, ograniczanie odpadów, lepsze wykorzystanie zasobów i wdrażanie modeli zrównoważonej przedsiębiorczości; system zawarty w Bangkok Goals umożliwi także: - skuteczne wspólne przeciwstawianie się wyzwaniom ekonomicznym i ekologicznym zagrażającym państwom A-P oraz utworzenie w przyszłości gospodarki globalnej odpornej na zmiany klimatyczne; - używanie źródeł energii o niskim zużyciu węgla oraz energii odnawialnej powodującej zmniejszenie emisji gazów przemysłowych do atmosfery; - ograniczenie skali strat żywności i zmniejszenie masy odpadów oraz doprowadzenie jej do wielkości zerowej. W analizowanym dokumencie Bangkok Goals zawarte są także sformułowania zaczerpnięte z ww. Deklaracji końcowej, szczególnie w takich sprawach jak: stymulowanie handlu i inwestycji, rola kobiet, grup plemiennych i innych społeczności oraz młodzieży w tak modernizowanym rozwoju. Dla jego pomyślnego urzeczywistnienia niezbędne będzie rozszerzanie wymiany gospodarczej i naukowo-technicznej, reformowanie i ulepszanie zainteresowanych struktur i instytucji oraz odpowiednie mobilizowanie organów APEC dla realizacji wymienionych celów. Konkluzja: również zestawienie i porównanie myśli zawartych w przemówieniu Prezydenta Xi na Konferencji APEC 2022 i treści wyeksponowanych w jej Deklaracjach końcowych świadczy o tożsamości lub o znacznej zbieżności tych myśli i treści. Jest to świadectwem wiodącej roli Xiplomacy w kształtowaniu innowacyjnego modelu rozwoju i gospodarki państw APEC, A-P i in. oraz rosnącego wpływu tej unikalnej dyplomacji na najwyższym szczeblu na lepsze wspólne jutro całej ludzkości.
Zakończenie i wnioski:
powyższa relatywnie krótka analiza komparatywna przemówień i dokumentów końcowych Konferencji G20 i APEC dowodzi, że Prezydent Xi i Jego Xiplomacy uzyskali bardzo korzystne efekty jakościowe w tych wydarzeniach. Bowiem wiele spośród chińskich ocen i propozycji znalazło odzwierciedlenie w dokumentach końcowych i będzie przedmiotem również wielostronnych (multilateralnych) poczynań praktycznych. To duży sukces Xiplomacy, ChRL, A-P i, faktycznie, całego świata. Program pobytu Pana Prezydenta w Indonezji i w Tajlandii obejmował również liczne spotkania z przywódcami państw tam obecnymi. Tych spotkań było rzeczywiście bardzo wiele, licząc od Wschodu na Zachód - od Japonii i Australii do USA i Kanady; oraz od Południa na Północ - od RPA do Unii Europejskiej. Dlatego zasadne jest mówienie o postępującej globalizacji Xiplomacy oraz o jej rosnącym wpływie na teraźniejszość i na przyszłość świata.
W tym opracowaniu analizowałem dotąd najnowsze zagadnienia dotyczące efektywności Xiplomacy. Jest ona również efektowna nie tylko z uwagi na wyrafinowany protokół dyplomatyczny obowiązujący w Chinach w ich stosunkach z innymi państwami (około 200) i z licznymi organizacjami międzynarodowymi współpracującymi z Państwem Środka. Naturalnie, są to stosunki z wielkimi mocarstwami, ale również ze średnimi i z niewielkimi państwami uplasowanymi, np., na niewielkich wyspach Południowego Pacyfiku i gdzie indziej. Są one traktowane równie elegancko i wytwornie jak duże państwa naszego globu. Podczas pracy w ChRL stwierdziłem to naocznie wiele razy (hymny narodowe, salwy armatnie, batalion honorowy armii chińskiej, przyjacielskie rozmowy, uroczyste przyjęcia, oprawa medialna itp.). Inne kraje odwzajemniają się Chinom, jak mogą, ale doskonałości chińskiej w tej mierze raczej nie osiągną. Zresztą nie o to chodzi - każdy robi najlepiej to, co tylko potrafi i zdoła. Codziennie Prezydent Xi przekazuje depesze z pozdrowieniami i z życzeniami dla państw obchodzących swe Święta Narodowe czy kolejne rocznice nawiązania stosunków dyplomatycznych z ChRL.
Ukoronowaniem tego opracowania niech będą moje słowa najwyższego szacunku i uznania dla Autora i Promotora Xiplomacy. Pamiętajmy o tym, że Pan Prezydent Xi zajmuje, obok tego najwyższego stanowiska w państwie chińskim, również dwa inne ważne i odpowiedzialne stanowiska: Sekretarza Generalnego KC KPCh, która współpracuje z ok. 600 partiami politycznymi świata i Przewodniczącego Komisji Wojskowej KC, czyli, de facto, Naczelnika sił zbrojnych. Dodajemy do tego funkcję Ambasadora Najwyższej rangi w ramach Xiplomacy. Prezydent Xi jest jednocześnie płodnym pisarzem, autorem czterech tomów dzieła pt. „Rządzenie Chinami” („The Governance of China”) oraz licznych publikacji w mediach krajowych i zagranicznych. Wszystkie te poczynania wymagają wręcz nadludzkiego wysiłku i sprawności intelektualnej. Jest także Prezydent Xi pomysłodawcą i autorem systemu socjalizmu o specyfice chińskiej w Nowej Erze i na Nowej Drodze rozwoju oraz wielu innych koncepcji służących ogromnej rzeszy obywateli chińskich liczącej już prawie 1,5 mld osób (np. wyeliminowanie skrajnego ubóstwa, podnoszenie stopy życiowej, kompleksowe reformowanie, modernizacja, innowacje i in.); oraz celów realizowanych dla dobra całej ludzkości (pokój, bezpieczeństwo, partnerska współpraca, lepsza wspólna przyszłość dla wszystkich, harmonijne powiązania człowieka z przyrodą, nowy sprawiedliwy ład międzynarodowy i in.). Ileż to trzeba sił, realizmu, dalekowzroczności, pomysłowości, sprawności intelektualnej, spokoju i wytrzymałości, aby podołać tym wszystkim zadaniom? Jest przeto Prezydent Xi Jinping wielkim humanistycznym Herosem naszych czasów budzącym nadzieje na lepszą przyszłość człowieczeństwa. (Sylwester SZAFARZ)
