Coroczna zmiana czasu z letniego na zimowy obowiązuje w wielu krajach od początku XX wieku. Prekursorem tego rozwiązania były Niemcy, wprowadzając po raz pierwszy czas letni w 1916 roku, aby zmaksymalizować wykorzystanie zasobów w godzinach nasłonecznienia. W ślad za Niemcami w 1918 roku Stany Zjednoczone również przyjęły sezonową zmianę czasu.
Popularność przestawiania zegarów na świecie jest zróżnicowana. Większość Ameryki Północnej, Europy, Nowej Zelandii i kilka regionów Bliskiego Wschodu uczestniczy w corocznej zmianie czasu, chociaż w każdym z nich obowiązują inne daty rozpoczęcia i zakończenia sezonu. Większość krajów Afryki i Azji nie przestawia zegarków, a Ameryka Południowa i Australia są w tej sprawie podzielone.
W wielu badaniach poddaje się wątpliwość, czy kiedykolwiek w ogóle oszczędzano energię. Jedno z badań wykazało, że czas letni spowodował wzrost zapotrzebowania na energię i emisję zanieczyszczeń w Indianie w USA, podczas gdy w Norwegii i Szwecji zmiana przyczyniła się do nieznacznego zmniejszenia zużycia energii.
Badanie przeprowadzone w 2008 roku przez Departament Energii Stanów Zjednoczonych wykazało, że w Stanach Zjednoczonych dodatkowe cztery tygodnie czasu letniego pozwalają zaoszczędzić około 0,5 procent całkowitego dziennego zużycia energii elektrycznej, ale późniejsze godziny nasłonecznienia często zwiększają potrzebę korzystania z klimatyzacji wieczorem lub wzmagają zapotrzebowanie na energię do oświetlania w ciemne poranki.
Obecnie argumenty przemawiające za zmianą czasu na ogół skupiają się na tym, jak przesunięcie czasu wpływa na wieczorne zajęcia. Ludzie chętniej spędzają na dworze czas wolny, gdy jest jasno. Uprawiają sport, chodzą na spacery, zabierają dzieci na plac zabaw, zamiast siedzieć na kanapie. Zmianę czasu na letni promują również branże, które korzystają na zagospodarowywaniu czasu wolnego na świeżym powietrzu. Zyski ze zmiany czasu czerpią również koncerny naftowe, ponieważ ludzie jeżdżą więcej, jeśli po pracy lub szkole jest jeszcze widno.
W 2018 r. Komisja Europejska przeprowadziła ankietę internetową na temat zniesienia zmiany czasu. Za zniesieniem zmiany czasu opowiedziało się około 84 proc. z 4,6 mln respondentów. W rezultacie Komisja planowała permanentne przejście na czas letni już w kwietniu 2019 r., ale wycofała się, gdy inne państwa członkowskie UE uznały ten termin za zbyt krótki. Nowym terminem miał być 28 marca 2021 r., ale i tym razem Komisji Europejskiej nie udało się na czas uzgodnić jednolitego podejścia. W Podobnie w USA, 19 stanów przyjęło ustawy lub uchwały wprowadzające na stałe czas letni, ale nie zostały zatwierdzone przez Kongres Stanów Zjednoczonych.
Agnieszka Wu-Skawińska
