„Oczy jasne jak jezioro, plecy szerokie jak płaskowyż, chmury to twoje baranki, niebo to twoje pastwisko" (piosenka ludowa „Tybetańskie dziewczyny") – tak o tybetańskich dziewczynach mówi piosenka. Opisuje je jako zawsze radosne i wolne.

Suolang Cuome urodziła się w powiecie Ngawa (albo z jęz. chińskiego – Aba), należącym do autonomicznej prefektury mniejszości tybetańskiej i Qiang w prowincji Syczuan. Gdyby w dzieciństwie nie nabawiła się bardzo wysokiej gorączki, dziś byłaby jak inne dziewczęta. Ale choroba przykuła ją do inwalidzkiego wózka na całe życie.

Przez ponad dwadzieścia lat żyła polegając na pomocy i opiece rodziny. Miała z tego powodu wyrzuty sumienia. Jej przyjaciele opowiadają, że czasami w samotności w domu popadała w przygnębienie. Podróże w towarzystwie najbliższych do Chengdu czy innych miast stopniowo pomagały jej wyjść z cienia kalectwa i myśleć pozytywniej.
1 2 3 4 5