|
 |
| (GMT+08:00)
2004-10-11 18:45:22
|
 |
|
Propozycje rozwoju stosunków polsko-chińskich
CRI
55 lat dotychczasowych stosunków polsko-chińskich dostarczyło wiele przykładów przyjaznej współpracy w sferze polityki I gospodarki, nie mniej w sferze kultury. Partnerstwo wymagać będzie od nas zamienienia tych indywidualnych przykładów w regularne mechanizmy I długookresowy trend. Ostatnie wizyty na wysokim szczeblu zaowocowały już ustanowieniem pewnych regularnych mechanizmów, czego przykładem są m.in. odbyte wczoraj konsultacje wicemninistrów spraw zagranicznych.
Wierzę, że po wyrażanych w ostatnim czasie deklaracjach obu stron wzajemnie korzystnych partnerskich stosunków będzie możliwe nie za kolejne 55, ani nawet 5 lat - tylko dużo szybciej.
W oparciu o moje osobiste doświadczenie blisko pięcioletniego sprawowania stanowiska ambasadora w Chinach oraz niezłą - jak ośmiełam się mniemać - znajmość problematyki stosunków polsko- chińskich, chciałbym sformułować kilka dodatkowych postulatów dotyczących dalszego ich rozwoju na najbliższą perspektywę.
a) w interesie dalszego harmonijnego rozwoju stosunków leży zrealizowanie w niedługim czasie innych zaległych wizyty wysokiego szczebla w Polsce, a mianowicie wizyty Przewodniczącego Stałego Komitetu OZPL i Premiera Rady Państwowej ChRL w Polsce. Wedle mojego przekonania, wyzyta chińskiego Premiera winna być poprzedzona przygotowaniem szeregu znaczących dwustronnych projektów wspołpracy gospodarczej, inwestrycyjnej i kooperacyjnej oraz handlowej.
b) W interesie obu krajów leży podjęcie konkretnej współpracy nad realizacją od dawna rozważanego międzynarodowego projektu kolejowego międzykontynentalnego ?mostu" transportowego z Azji przez Chiny do Europy. W tej sprawie oczekujemy na inicjatywę Chin, których rola jest pierwszorzędna. Strona polska zaproponowała Chinom udział w budowie portu przeładunkowego w Sławkowie.
c) Kolejną obiecującą dziedziną byłoby uruchomienie w miarę masowego ruchu turystycznego między naszymi krajami, dla którego otwiera drogę ubiegłoroczne porozumienie między UE a Chinami o tzw. ADS. Nieodzownymi warunkamiuruchomienia masowej turystyki jest jednak osiągnięcie porozumienia UE z Chinami o readmisji (władze chińskiej uchyliły się od dwustronnych rozmów z Polską w tej sprawie) oraz uruchomienie bezpośredniego połączenia lotniczego między Warszawą a Pekinem. Od pewnego czasu podejmujemy o to starania bowiem oprócz turystów takie połączenie sprzyjałoby także kontaktom i oficjalnym i społecznym.
d) Doceniając istniejące kontakty i wymianę naukowo-techniczną między naszymi krajami, dostrzegamy jej dość przypadkowy epizodyczny charakter. Sądzimy, iż w interesie obu naszych krajów byłoby jej ukierunkowanie na wspólne badania i rozwiązywanie choćby cząstkowych problemów związanych z nowymi technologiami i ich wdrożeniem, w powiązaniu z badaniami prowadzonymi w ramach programów Chiny-UE.
e) Do tej pory stosunki polsko-chińskie rozwijały się pomyślnie m.in. dzięki spejcjalistom wykształconym w obu krajach 50-tych. Z czasem ta wymianie uległa zawężeniu. Wydaje się, że ponownie pojawiła się konieczność zwiększenia zakresu międzyrządowej wymiany stypendialnej realizowanej przez obą rządy w latach 50 tych. Z czasem ta wymiana uległa zawężeniu. Wydaje się, że ponownie pojawiła się konieczność zwiększenia zakresu międzynarodowej wymiany stypendialnej, obok możliwości kształcenia w obu krajach na zasadzie odpłatności. Rozwój stosunków i kontaktów polsko-chińskich wymaga znacznie większej ilości osób znających język polski i chiński, niż mogą zapewnić uczelnie obu krajów kształcące w tym kierunku, znających prawo i prawogospodarcze partnera, wzajemne systemy gospodarcze, sytuację i specyfikę życia kulturalnego naszych krajów.
f) Przewiduję duże możliwości dalszego rozszerzenia dobrze rozwijającej się współpracy kulturalnej. Unikatowa, trwająca tysiące lat kultura chińska, podlegająca również procesom globalizacji, staje się jeszcze bardziej przyswajalna dla Polaków i dzięki temu bardziej uniwersalna i podatna na oddziaływanie klasycznej i współczesnej kultury polskiej. Aby wyjść naprzeciw tym obopólnym oczekiwaniom rząd Polski zamierza utworzyć w najbliższych 5-10 latach w Pekinie Instytut Kultury Polskiej. Czas otwarcia tego ośrodka zależy jedynie od środków finansowych.
Nadal powinniśmy dążyć do zwracania szczególnej uwagi na trwałe formy obiecności kulturalnej: przekłądy najważniejszych pozycji literatury pięknej, wiarygodnej treści haseł o drugim kraju w wydawnictwach encyklopedycznych, podręcznikach szkolnych i akademickich, pracach historycznych. Szczególną atencją i pomocą powinniśmy otaczać tłumaczy oraz dziennikarzy specjalizujących się w problematyce drugiego kraju.
g) Nie będę ukrywał, że przynajmniej w okresie mojego kierownictwa nasza Ambasada przywiązywała duże znaczenie do poznania Waszego dynamicznie rozwijającego się kraju, przez maksymalną ilość obywateli polskich, aby uzyskać adekwatne wyobrażenie o obcych Chinach. Jestem przekonany, że byłą to właściwa linia postępowania. Mniemam, że również adekwatne postrzeganie nowej Polski ze strony obywateli ChRL będzie sprzyjać naszej dalszej współpracy i kontaktom. Musimy więc czynić jeszcze więcej niż dotychczas dla upowszechnienia wiedzy o naszych krajach w kraju partnera.
h) Jestem przekonany, że doniosłą rolę w zbliżeniu naszych krajów i społeczeństw odgrywały i nadal mogą odegrać aktywne towrzystwa przyjaźni, upowszechniające wiedzę o drugim kraju, jego dorobek kulturalny i naukowy. Duże pokłady wzajemnej sympatii, szacunku i przyjaźni do siebie naszych obywateli są najlepszą gwarancją pomyślnego rozwoju stosunków między naszymi państwami i narodami.
Na tym chciałbym zakończyć. Jestem gotów ustosunkować się w dyskusji do wszelkich kwestii podniesionych i pominiętych w moim wystąpieniu.
Dziękuję za uwagę.
1 2 3 4 5 6
|
|
|
