|
 |
| (GMT+08:00)
2005-01-04 15:22:32
|
 |
|
Chiny przywiązują dużą wagę do zachowania i rozwoju języków mniejszości narodowych ( I )
CRI
W Chinach obok Hanów żyje ponad 50 mniejsości narodowych. Wskutek długoletniego narodowego ucisku i dyskryminacji przed wyzwoleniem języki i pisma mniejszości narodowych zazwyczaj były nierozwinięte. 30 spośród mniejszości narodowych (na przykład: dżuan, puyi, han itp.) choć posiada własny język mówiony, to nie ma znaków do jego zapisu. Inne mniejszości takie jak mongolska, tybetańska, ujgurska, yijska prócz odrębnych języków mają także swoje pismo. Pismo siedmiu mniejszości narodowych nie jest popularyzowane nawet wśród ludności tych narodowości.
W tamtych czasach zacofana też była praca wydawnicza w językach narodowych, niektóre mniejszości własnych wydawnictw nie miały w ogóle.
Po proklamowaniu władzy ludowej, partia i rząd wprowadzają politykę równości między wszystkimi narodowościami, wielkimi jak i małymi, respektują i zapewniają im swobodę używania oraz rozwijania własnych języków i pism. Ludność mniejszości narodowych może swobodnie posługiwać się własnym językiem i pismem w życiu codziennym. Prócz tego na terenach zamieszkanych przez mniejszości, które stosują ogólnie przyjęte pisma, lekcje w szkołach podstawowych, średnich i wyższych prowadzi się w językach danych narodowości. Posługiwanie się własnym językiem i pismem zostało wprowadzone również na zgromadzeniach przedstawicieli ludowych wszystkich szczebli w rejonach zamieszkanych przez mniejszości narodowe oraz w organach władzy autonmicznej i w dokumentach urzędowych. Prócz tego, partia i rząd pomagały niektórym narodowościom stworzyć lub zreformować własne systemy pisma, co odegrało pozytywną rolę w likwidacji analfabetyzmu, rozpowszechnieniu oświaty, ułatwieniu łączności i dokumentacji oraz propagowaniu wytycznych polityki partii.
Aby rozwijać mniejszościową kulturę i oświatę, państwo założyło organy tłumaczeń i wydawnictwa języków mniejszości, które opublikowały sporo książek w językach narodowych. Wciąż pojawiają się filmy, sztuki i utwory literackie, zanotowano także znaczny rozwój radiofonii w językach narodowych. W instytucjach i szkołach, od szczebla centralnego do oddziałów terenowych działają fakultety filologii mniejszości narodowych, gdzie przygotowuje się przyszłe kadry pedagogiczne, naukowo-badawcze i translatorskie.
Partia i rząd zapewniają wszystkim narodowościom swobodę posługiwania się i rozwijania własnych języków i pism oraz zachęcają do ich poznawania i nauki, co może nie tylko sprzyjać dalszej zwartości narodowej, wzmocnieniu jedności państwa, ale także jest korzystne dla budowy wielkiej socjalistycznej ojczyzny.
1 2
( Jeszcze nie do końca )
|
|
|
