Kiedyś pytałam polską znajomą: jak rozróżniacie, kiedy mówicie o dziadkach, czy są to rodzice taty, czy mamy? W języku chińskim na rodziców taty i mamy używamy innych słów, więc nie trzeba specjalnie zaznaczać, że chodzi o kogoś „ze strony taty” lub „ze strony mamy”.
To samo dotyczy innych krewnych. Na przykład młodsza siostra to „mèi mèi”, a starsza siostra to „jiě jie”. Dlatego podczas tłumaczenia z polskiego często mam taki problem: ta postać jest starszą siostrą, czy młodszą siostrą głównego bohatera?
Starszy brat taty nazywa się „bó bo”, a młodszy brat taty to „shū shu”. Starszy brat mamy to „jiù jiu”. Siostra taty to „gū gu”, a siostra mamy to „a yí”. Określenia dalszych krewnych są jeszcze bardziej skomplikowane.
W nieformalnych sytuacjach, gdy zwracamy się do nieznajomych, nie mówimy do nich „pan” ani „pani”, lecz używamy określeń takich jak „brat”, „siostra”, „wujek”, „ciocia”, „dziadek” czy „babcia”. Warto znać pewien trik: gdy zobaczysz osobę w wieku odpowiednim do nazwania jej „ciocią”, lepiej zwrócić się do niej „siostro”.(O.L.)