"Wystawa ma w sposób atrakcyjny dla chińskiego widza o dalekim kraju położonym w sercu Europy, między Wschodem a Zachodem, o jego dziejach i kulturze" – czytamy w informacji prasowej Muzeum Narodowego w Warszawie, jednego z głównych organizatorów wydarzenia.
Dlatego ze szczególną dbałością opracowano plany rozmieszczenia ekspozycji, tak, by wraz z towarzyszącymi jej informacjami historycznymi stała się spójną opowieścią o Polsce i jej sztuce.
Wprowadzeniem jest animowana mapa, która ukazuje geograficzne położenie Polski, a także jak na przestrzeni dziejów zmieniało się terytorium kraju. Wprowadzenie to jest o tyle ważne, że ta historyczna zmienność silnie wpływała na kształtowanie się polskiej kultury i sztuki.
Kolejne części wystawy – jest ich sześć – uporządkowane są chronologicznie od średniowiecza do współczesności i jedna po drugiej odkrywają przed zwiedzającymi świat polskiej sztuki.
I. Sztuka średniowiecza (XV w.)
ołtarz „Sąd Ostateczny"
Madonna z dzieciątkiem
Sztuka polska w tym okresie była mocno związana z kościołem, miała charakter sakralny. Były to zatem wszelkie zdobienia kościołów, w tym ołtarzy – rzeźby i obrazy o tematyce religijnej. W tej części zwracają uwagę dwie rzeźby: ołtarz „Sąd Ostateczny" (1) oraz „Madonna z dzieciątkiem" (2).
